Aslında zaman ile ilgili insanın düşünce gelişimi neolitik dönemin başlarına kadar götürmek mümkündür. Neolitik dönem insanı tabiatı, doğayı anlamaya başladıktan sonra bazı döngülerin tekrarlandığının farkına varmıştır. Yıldızların konumu ay ve güneşin hareketlerini incelemeye başlamış ve bunların döngülerini hesap etmeye ve günlük hayatında kullanmaya başlamıştır. Ay fazlarını kullanarak bitkilerin ekim ve hasat zamanlarına göre ayarlamaya başlamış, bahar ve güz zamanlarını hesap ederek tarım toplumuna geçişi daha kolaylaştırmıştır.