Saka kelimesi Türkçede (Yakut şivesinde) insan manasına gelir. Avista'da bu kelime Türk karşılığı fclarak ve İranlılarca düşman sayılan Türkleri küçümseme maksadıyla £şkıya manasında kullanılmıştır. Ermeni müellifi Stephanos Asolik de: Türkistan bozkırları ki buna Sakastan denilir diyor. Z. V. Togan'a göre: İskitfer Türk'tür; eski Şu Türklerine dayanırlar. Skit sözü, Cengiz'in dayandığı boylardan, Sakait adı gibi, Saka adına t çoğul ekinin gelmesiyle oluşur, diyor. Sakalara Asurlular Aşkuzai/Askuzai, İşkuza bazen Asagarta/Sakarta/Zakarti/Zakruti/Zikirtu; Yahudiler Tevrat'ta Aşkenaz; Eski Yunanlılar Scythe (İskit), hükümdarlar boyuna Sokolot ve sonraları Sak/Saka; İranlılar Saka; Hintliler Sakya ve Çinliler de Su ve Se diyorlardı. Kaşgarlı Mahmud'un Divan-ı Lügati't Türk adlı eserinde anıldığı gibi, Tanrı Dağları bölgesindeki Şu/Su sülalesi, M.Ö. 800'lü yıllardan beri Sakaların hükümdarlar sülalesi idi. Fransızlar İskit kelimesini Scythes yazar, Sit okurlar. Almanlar Skythe yazar, Sküt okurlar. Bu kelimeyi Araplardan Skit olarak alıp, başına İ harfi getirmiş, İskit yapmışız. Tıpkı istasyon gibi. Kelimenin en eski hâlini Hero-dot'ta Yunanca olarak görüyoruz: Sküthai. Heredot İskitlere Sakai diyor. Bunu Fransızlar Saces yazar, Sas okurlar. Herodot, hepsinin birden adı Sokolot'tur, der. Hellenler onları Skuthai diye adlandırır. Yunancada Ü harfi olmadığı için kelimenin aslının çoğul hâli almış Suku olduğu, İskit Türklerinin aslında Saka, Soko diye bilinen Türkler olduğu anlaşılır.