Şayet İtalyanların Mare Nostrumu Akdeniz ise, bizimkinin de Karadeniz olması gerektir. Mamafih, memleketimizin kuzeyini bir uçtan diğerine kaplayan bu koskoca su kütlesiyle ve ona kıyıdaş devletlerle ilişkilerimiz ihmal edilmişlik öyküleriyle doludur. Bilhassa Soğuk Savaş Türkiyenin Karadenizle alaka düzeyini hamsiye indirgemiştir. Burçin Canarın son derece titiz biçimde incelediği 20 yıllık dönem, bir yandan Karadenizin uluslararası siyasetteki öneminin artmaya başladığı, diğer yandan da Karadeniz havzası ülkeleri arasındaki ilişkilerin yoğunluk kazandığı bir zaman dilimi olması bakımından dikkate
şayandır. Bölge ülkeleri Karadenize hepimizin denizi olarak yaklaştıklarında, bölgesel işbirliği, istikrar, huzur ve barış iklimi de tesis edilecektir. Elbette, bölge dışı küresel güç merkezleri çomak sokmadığı müddetçe.
Prof. Dr. Çağrı Erhan