İnsanoğlu bilimle evrene hükmedebileceğini düşünmüş ama bir gün bilimin insanoğluna hükmedebileceğini hiç aklına getirmemişti anlaşılan.

Bir insan, çevresindeki birçok tanıdığının ve sevdiğinin öldürüleceğini bildiği halde nasıl kendine ayrıcalık tanınmasını kabul ederdi ki? Oysa onlar böyle düşünüyordu ama sapiensin tarihi hep aksine davranan insanlarla doluydu. En ufak felakette insanların büyük çoğunluğu sadece kendini kurtarmayı düşünmüştü.

Hatta felaketin ya da savaşın geleceğini bilenler, kendi hayatları için pazarlık yapmıştı. Kendinden önce, toplumun geleceğini düşünen az sayıdaki insana da kahraman deniyordu zaten. Ve ne yazık ki bu kahramanların sayısı çok azdı. Üstelik de insanlık tarihi ilerledikçe azalmaya da devam ediyordu. Nitekim 2052'de hiç kahraman kalmamış olmalıydı.

Yaklaşık her dört kişiden biri, kendi yaşamı uğruna diğer üçünün ölümünü kabullenmişti. Sapiens için bu durum, yapay zekâya teslim olmaktan bile beter bir şey olmalıydı ama hiç kimse böyle düşünmemişti anlaşılan...