Savaşın kötülüklerini ancak yakından tanımış olan kimse, onu yararlı bir biçimde sürdürmenin yolunu tam olarak kavrayabilir.
Üstün sevk ve idare, düşmanın direnişini çarpışmaksızın kırmak demektir. Buna göre komutanlığın en yüksek şekli, düşmanın planlarını bozmaktır. Bundan sonra gelen en iyi davranış, düşman kuvvetlerinin birbirleriyle birleşmelerini önlemektir. Daha sonra ise düşman ordusuna savaş alanında taarruz etmek gelir. Bütün hareket tarzlarının en kötüsü ise surları bulunan şehirleri kuşatmaktır.
Düşmanın savunmak zorunda olduğu yerlerde görün fakat beklenmediğin yerlere hızla ilerle.
Bana şehirler kazandıran bütün bu taktikleri herkes anlayabilir fakat kimsenin kavrayamadığı şey, zaferi geliştiren stratejidir.
Çabukluk savaşın ruhudur. düşmanın hazırlıksız oluşundan yararlan; beklenmediğin yollardan ilerle ve savunulmayan noktalara saldır...