İfa imkansızlığı, kapsamı tartışmalı olmakla birlikte, ifa engelleri sisteminin merkezinde yer alan bir hukuki kavramdır. İfa imkansızlığı ile imkansızlığa kavramsal açıdan yakın diğer hukuki kurumlar arasındaki sınırın tespiti, kanunun bunlara farklı hukuki sonuçlar bağladığı dikkate alındığında, teorik olduğu kadar pratik yönden de önem arz etmektedir. Bu çalışmada metodolojik olarak edim, unsurlarına ayrılmak suretiyle, edimin her bir unsuruna ilişkin ortaya çıkabilecek ifa imkansızlığı halleri tespit edilmiş, bu çerçevede ifa imkansızlığının özellikle aşırı ifa güçlüğüyle ilişkisi incelenmiştir. Ayrıca öğretide yerleşik olarak benimsenen imkansızlık türlerinin ve bunlara bağlanan hukuki sonuçların eleştirel bir bakışla değerlendirilmesi hedeflenmiştir. Çalışma kapsamındaki inceleme ve değerlendirmeler, kavramlara ilişkin mevcut belirsizlikleri ortadan kaldırabilmek, hiç değilse en aza indirgeyebilmek amacıyla, mümkün mertebe yeknesak kıstaslar benimsenerek gerçekleştirilmeye çalışılmıştır.