Halis Çetin, Osmanli-Türk siyasal hayati ve Osmanli-Türk modernlesme tarihini modernlesme krizleri olarak tanimladigi mesruiyet, bütünlesme, kimlik, temsil, katilim ve bölüsüm krizleri ile yine modernlesmenin ürettigi jakoben, otoriter, totaliter, pozitivist ve elitist devrimci gelenek tercihi ve plüral, özgürlükçü, demokratik, muhafazakar evrimci gelenek tercihi üzerinden okudugu bu çalisma, krizleri ve onun yarattigi kahramanlik ve hainlik söylem ve eylemlerini tarihsel gelenek ve kültür baglaminda analiz etmektedir. Çetin, “Krizler, Kahramanlar ve Hainler” olarak isimlendirdigi on bes bölümden olusan dokuz ciltlik bu çalismasinin kavramsal dizgesini ve teorik arka planini olusturan iki bölümlük bu ilk ciltte modernlesme tarihini ve aktörlerini, iktidar iliskilerini, mesruiyet arayislarini, ideolojik, geleneksel ve kültürel degisim unsurlarini, modern devlet ve egemenlik tartismalarini ve evrimci ve devrimci yöntem tercihlerini ve geleneklerini modern kahraman ve hain kavramlar, kuramlar, kurumlar ve kisiler üzerinden incelemektedir.