Tanımlamakta zorlanılan bir hikâye bu. Nasıl desem, sanki dünya edebiyat tarihinin bir kolu yıllardır bilinmeyen bir yeraltı kaynağından akmış da, bu kaynak Tidbeck ile yüzeye çıkmış gibi. Çünkü Tidbeckin anlatımı için en son kullanılacak kelime; yeni veya ilk.

Zira Tidbeck öncesi ve sonrası olmayan gibi değil de yıllardır devam eden bir kuşağın mensubu gibi yazmış öykülerini. Sadece biz bu kuşaktan habersizmişiz gibi. Çünkü onun metinlerinde kelimeler, var olan çağrışımlarına ek yeni çağrışımlar kazanıyor bir anda. Hatta sizin düşünce hatta hayal dünyanızda o çağrışım çok nadir tedavüle çıkmış olsa da.