Yeter ki sevgiyle çıkılsın yola, “Benim gönlümde ne var ki de insanlara ne katabileceğim?” Dememeyi öğrenmiştim. Ölümü beklerken ölmemek, Hayata geri dönmek, Ne güzel bir duyguymuş. Yaşama yeniden sarılabilmek, İnsanın sevdiklerine, Hatta sevmediklerine bile Geri dönebilmesi, Meğer ne güzel bir hazineymiş. Aslında hepimiz yaşarken ölümü bekliyoruz. Bu beklemenin o beklemek olmadığını söylemek istiyorum.

OKURLARA HİTABIMDIR Ey okuyucu, Recep size hitap ediyor Bu şiirlerle mesaj veriyorum diyor Kitabımdaki şiirler size ziyafet olsun Gönlünüze sevgi ve muhabbet dolsun. Alfabeyi öğrenmek okuma serüveninin başıdır Harfler, kelimelerin ve cümlelerin yapıtaşıdır Şiir ise duyguları ifadenin ahenkli yoludur Kitabımı yazarken yegâne ilhamım budur. İnsanlar yüce idealler uğruna çalışmalı Dünyada kalıcı eser bırakmak için yarışmalı

Platon’un Theaetetus diyaloğunda, Sokrates ile bilginin ne olduğu konusunda konuşurlarken bir noktaya varırlar. Sokrates ne diyeceğini bilemez ve bir “THAUMA durumundayım” der. Yani MERAK. Felsefe ve bilim yapmaya başlatan itici güç. Merakımız gerçekten çok güçlüyse bizi hemen harekete geçirir. Merak ederek, kavramları bir araya getirip bilinmeyen bir şeyi zihnimizde temsil etme gücüne sahip oluruz, oysa her sorduğumuz soru ile zihinsel bir yenilik yaşarız. İnsanın doğası nedir? İnsan davranışlarınd

Bu satırları okumaya ihtiyacın yok. Hesaplaması ve bilmesi beni aşan yollarla, bir şekilde, bu kitap sana kadar ulaşmış. Tahmin edilemez tecrübelerin ardından, bu kitap bir şekilde yazılmış. Nasıl olduğunu anlaması zordur, ama o tecrübeler de bir şekilde yaşanmış. Bütün süreç böyle, bilinmezlerle gelişmişken; ihtiyacın olmadığı hâlde, bu kitabı neden okumak isteyeceğini, ben nereden bilebilirim? O sır sana Bu kitabın hiçbir özelliği yok, hiçbir önemi yok, bir insan hayatına kıyasla. Senin aklın, bilin

Bu biyografik romanda iki Bahriyeli var. Dede ve torunu; iki Hasan… 1940’larda “Şanlı Yavuz” gemisinde askerlik yapan, Kastamonu Çatalzeytinli Terzi Hasan, terhis oldu ama gönlü çok sevdiği Bahriye’de kaldı. Oraya bir evlat gönderme dileği ile yaşadı on yıllarca… Yaşayan tek çocuğu kız olunca bu kez erkek torun bekledi. Torun Hasan nihayet 1960’larda geldi. Böylece Terzi Hasan, tek erkek torununu beşikten itibaren deniz, Bahriye ve Bahriyeli hikâyeleri ile büyüttü. Kitap, dede ve torunun 1970’lerde Bahriyel

Ben (yola çıkarken) yazıyorsam eğer: “Âvâzeyi bu âleme Davut gibi salmalıyım. Bâki kalan bu dünyaya bir hoş sâdâ” bırakmalıyım (kalıcı olmalıyım) dedim. Şimdi sıra sizde. İşiniz kolay. Sadece okuyacaksınız. Ama ne olur, son sözcüğe ve son cümleye kadar okuyun. Çünkü her bölümde senden, benden, hepimizden bir yaşanmışlık var. Bazen hüzün, bazen gözyaşı, bazen de sevinç, umut ve mutluluk; sevmek, "sevil"mek yani hayatın ta kendisi var. Yaşlı dünyamızın endişeleri, bizden beklentileri var. Şimdi, hep beraber e

28 Mayıs 1950, Ordu, Perşembe doğumluyum. İlkokulu, doğduğum Kovanlı köyünde okudum. Parasız yatılı okuduğum Lâdik Akpınar İlköğretmen Okulu’nu 1969’da bitirdim. Mezuniyet günü yaklaştıkça sınıftaki Türkiye haritasının başında herkes, atanmayı hayal ettiği yerleri konuşurken ne zaman yanlarına varsam bana hep Çemişkezek ve Çölemerik’i (Hakkâri’yi) uygun görürlerdi. Şöyle söylerdim: "Türk bayrağının dalgalandığı her yer benim görev yerim olabilir." İlk görev yerim Hakkâri Merkez Yatılı Bölge Okulu’ydu. Daha

Açıklama: “Müşteri Memnuniyeti Hakkında” adlı ilk kitabında müşteri ile ilgili deneyimlerini ve müşteri memnuniyetini ele alan Yalçın, Çalışan Denklemi ile bu memnuniyeti sürdürecek insan faktörüne değiniyor. Yaşanmışlıklar ile gözlemlerini harmanladığı eseri ile engin tecrübelerini ve tecrübelerinden yola çıkarak oluşturmuş olduğu kanıları okurları ile paylaşıyor. Sağlıklı bir üçgenin ilk parçasını müşterinin, ikincisini ise çalışanın oluşturduğunun altını çizen Yalçın; sağlıklı ilişkiler barındıran ve her

Açıklama: 1950, Ordu, Perşembe doğumlu… Eğitimci, bu toprağın bağrı yanık evlâdı. Akpınar İlköğretmen Okulu 1969 mezunu. Sonradan Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünü bitirdi. Görev yaptığı yerler: *İlk önce Hakkâri Merkez YİBO, ardından Yüksekova Uzunsırt İlkokulu… *Ordu, Fatsa Bahçeler Köyü Sinan Mahallesi İlkokulu. *Samsun, merkez Yayla köyü, Devrim Lisesi, Samsun İmam Hatip Lisesi *Fransa, Montereau 77130’da Türkçe ve Türk Kültür Dersleri Öğretmeni *Canik Belediyesi Kültür Müdürü, Özel Kalem Müdürü *Tekkeköy

Cenneti, oradaki nimetleri, hayatın nasıl olacağını, ebedîliğini merak ediyor musunuz? Bütün bunları ve daha fazlasını bulacağınız kitabı elinizde tutuyorsunuz. İmanlı ölen herkesin eninde sonunda, imanını sâlih amelleriyle süslemiş kimselerin ise hemen (kabir âleminde o güzellikleri seyirle ve kabrin cennet bahçesine dönüşmesiyle) gireceği cennet hayatı, işte bu kitapta. Ayet ve hadisler eşliğinde; içinde ölüm olmayan sonsuz nimetler, altlarından ırmaklar akan köşkler, bahçeler, baldan, sütten nehirler, hi

Babasının, dedesinin ve hatta büyük dedesinin yazgısını ruhunda taşıyordu Çatto. Sanki kısır bir döngü içine hapsolmuş gibi, aile yıllardır süregelen bir savaş veriyordu. Hayatta kalma savaşı. Sonu da hep kanla, zulümle, öksüz ve yetim kalmak ile bitiyordu. Büyük Ülke’nin gözü dönmüş askerlerine karşı koymak da ata mirasıydı, bu uğurda can vermek de belki. Ama Çatto’nun bu mirası bir şeref madalyası gibi taşıyacağını, tüm sistemi değiştireceğini kim bilebilirdi? O... Yalnızca içinde, derinde bir yerlerde hi

Artık uçma vakti geldi. Bugün için çok bekledi. Önce sadece bir hayaldi. Kimin rahmine düşeceğini bekledi. Sonra bir tohum oldu. Kendi kendisini besledi. Sonra yumurtaya evrildi. Yumurtadan beslenmesi gerekti. Beden bütünlenince, Kabuk içerden çatladı. Kanatlanıncaya dek olgunlaştı. Artık o bir Ejderhaydı. Kendi kanatlarıyla uçmaya hazırdı. Kanatlarını kocaman açtı. Özgürce uçabilmek için kendisini mavi derinliğe bıraktı. Sen de onunla uçmak ister misin? Hayata bir de onun perspektifinden ba

Bir gün bir yerlerde uçamayan, bilge bir ejderha görürseniz, bilin ki o Dikenli Kuyruk'tur...

Seçimle kazanamadığını, hukuksuzluk ile ele geçirmeye çalışan siyasi iktidar, seçme ve seçilme hakkını çiğneyip, halkın yerel seçimlerde ortaya koyduğu iradeyi kayyum yönetimiyle gasp ediyor. İktidar, bir yönetme biçimi hâline getirdiği kayyum atamalarını, siyasi muhalefeti baskı altına almak, yerel halk iradesini yok etmek, halkın yerelde örgütlenmesini engellemek için kullanıyor. Kayyımlar, yolsuzluklarının gizlenmesi, kirliliklerin örtülmesi, ülkedeki muhalefeti tehdit ederek susturma görevi de görmekted

"Yoksa gerçekten aklım durmuş muydu? İnsan, aklı olmadan da yaşayabilir mi? Ölüm burada da mı vardı? İnsan dört duvar arasında da mı ölüyordu? Ama burada olmak, yaşamaktan sayılmaz. Ölmek için yaşamak gerekmez miydi? Benim için yaşamak, özgür olmaktı." diyordu Yılmaz. O hiç yargılanmadan, kendini savunmaya hiç fırsat bırakmadan mahkûm ettiği ömründe neler görmüş, neler yaşamıştı. Herkesin derdine bin türlü derman bulmuş da bir kendine merhem olamamıştı. Etrafındakileri kırıp dökmesi de ani çıkışları ve parl

Bir öykü yazmak istiyorum! Ayakları çıplak çocukları, Hayalleri gökyüzüne değsin, Parıldayan yıldızları vermek istiyorum onlara, Yeryüzünü umutlarla doldursunlar, Cıvıl cıvıl çiçek açsınlar istiyorum, Gülücükleriyle ışıklar saçıp, Karanlığa savaş açsınlar diyorum…

“Nihan” bir kadının hayatına iki farklı pencereden bakma fırsatı tanımaktadır. Bu yaşanmış öykü üç dilek çerçevesinde hikâyeleşmiştir. İlki kadının gücünü kadına hatırlatmak, ikincisi kadınların başlarına gelen talihsiz olayları kadınların sorumluluğundan almak, üçüncüsü ise tüm ilişkilere cinsiyet ayırmaksızın dostluğun, doğruluğun ve sevginin yayılmasını dilemek. Toplumsal bir mesele hâline gelmiş olan "Kadın" ile ilgili birçok sorunun anahtarını “Nihan” kendi içerisinde taşımaktadır. Anahtar, kadının azm

1956, Erzurum Hasankale doğumluyum. İlk ve orta öğrenimimi Erzurum’da tamamladıktan sonra yine Erzurum Kazım Karabekir Eğitim Enstitüsü’nden 1979 yılında mezun olup, aynı yıl öğretmenliğe başladım. Erzurum 23 Temmuz Ortaokulu, Uzundere Lisesi, Pasinler Lisesi, daha sonra Elazığ Maden İmam Hatip Lisesi’nde öğretmenlik yaptım. Ankara Şereflikoçhisar Sarıyahşi kasabasında bir süre öğretmenlik yaptıktan sonra, 1986-1992 yılları arasında Şereflikoçhisar Milli Eğitim şube müdürlüğü görevinde bulundum. Daha sonra

1959 Sivas-Gemerek/KARAÖZÜ doğumlu Vedat TATAR, 1989 yılından beri başkentte yaşamaktadır. İlk ve orta öğrenimini Karaözü’de, lise öğrenimini Gemerek’te tamamlamıştır, 1980 Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü Fransızca bölümü mezunudur. Aydın-Çine İmam Hatip Lisesi, Siirt-Şirvan Lisesi, Kayseri-Karaözü Lisesi ve Ankara-Ömer Seyfettin Lisesi’nde Fransızca öğretmenliği ve 13 yıldır TBMM’de milletvekili danışmanlığından sonra Ulus Mesleki Teknik ve Anadolu Lisesi’nde 41 yıllık mesleğinden 2021’de emekli oldu. KARAÖZÜ

“Beden dünyalıktır, dünya malı bedeni çeker, aslında topraktır aradığı, ruh huzur arar, kâinatı versen yetmez. İşte kalp bu ikisi arasında sıkışıp kalır ve çarpar delicesine, çünkü taşıyamayacağı yükler vardır, sevgi, aşk, dostluk, hüzün gibi… İşte hayatta bu duygular insanı insan yapar.” Küçük bir tesadüfle başlayan, bir değil birkaç hayatı kısa sürede kökünden değiştiren olaylar silsilesi, Emre Nuri Kartal’ın sade ve akıcı anlatımıyla okurla buluşuyor…