Türk edebiyatının büyük ustalarından Sabahattin Ali'nin ölümsüz eseri Kuyucaklı Yusuf, edebiyatımızın büyük bir ilgiyle okunmaya devam eden başyapıtlarından. Kuyucaklı Yusuf zorlu bir aşkın, cinayetin, ıssızlığın, hiçbir yere ait olamamanın, küçük taşra hayatının, kötülüğe direnmenin, çarpık düzenin, olmayan adaletin, itiraf edilemeyen duyguların, yabanıl toplumsal düzenin, zulmün, isyanın, trajik bir sonun hikâyesi… "Yalnız, gökyüzündeki yıldızlardan çayın dibindeki çakıllara, doğu tarafından kopup gele

"Bunların tamamı Ermenilerden arta kalan mallar, öldürdüklerimizin üzerini arar ne çıkarsa bunlara el koyardık. Çoğu zaman üzerlerinden pek bir şey çıkmazdı, bizden önce soyulmuş ya da soyulacak korkusuyla bir kısmını yanlarına almayarak saklamış ve kaçırmışlardı. Bizim payımıza pek bir şey kaldığı söylenemezdi, cesetlerin üzerinde çıkanları toplar başındaki miralaylara verirdik. Bir kısmı Osmanlı paşalarına pay edilir kalanı ise kendilerine alırlardı. Arada ganimet iyiyse bize de ufak tefek bir şeyler veri

“Almanya’ya geldiğimiz ilk yıllar ya da benim bozkırda kaldığım ilk yıllar demeliydim belki de. Babaannemin ağzına emzik niyetine bırakıldığım yıllar. Hatırıma getirmezsem unutmuş sayılır mıyım? Geçmişini unutan atlar gibi sağa sola koşuşturduğum çocukluğum tutar mı ellerimden? El sallıyorum. Her gidenin arkasından sıram ne zaman gelecek diye bekliyorum. Bu bekleme hiç bitmiyor sanki biteviye sürüyor. Babaannemin gözlük camı kalınlaşıyor, tarlalar bir yıl daha nadasa bırakılıyor ama bu bekleme bitmiyor. Bek

Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde çocuklar ve şimdi Dorlion’ un minik okurları, masallar dinleyip okumayı çok severlermiş. Az gitmişler uz gitmişler dere tepe düz gitmişler. Birbirinden nefis maceralarla dolu “Peri ve Dev Masalları” kitabını da alarak evlerine dönmüşler. Gökten üç elma düşmüş: Biri, olağanüstü yollar ve sabırlarla zorlukları aşmayı öğrenen kahramanlarımızın başına, Biri, bu maceraları okuyarak eşlik eden okurlarımızın başına, Biri de benim başıma…

Dızdıklar, Amalfi, Merkez, ardı arkası kesilmeyen sigaralar, siyah oje, saç bandı, Yok Çocuklar’a musallat, tanrıçalara layık, çirkinliğine yakışır hazin ikiyüzlülük, kırpışan gölgeler, oyunbozan hakikat. Eğlenceliler okumasa da olur. Emre Ağanoğlu’nun metni montaj masasında yarattığı ikinci romanı Natürmort, Aykırı Seyir’in yayımlanan üçüncü kitabı. “Şehrin kangrenli sokaklarına serpilmiş bir avuç tuzdu Yok Çocuklar. Gayriresmi isimleri kortizonun yok ettiği bedeninin acısını siyah beyaz fotoğrafları

Vicdan ve Güzellik “Hayatında güzele yer olmadığı için mi vicdansızın biri olup çıkmıştı, yoksa vicdansız olduğu için mi hayatında güzele yer yoktu, bilmiyorum. Ama annemin güzelliği onu çıldırtıyordu.” İyinin ve kötünün terazisi vicdan, bana güzelle çirkini tartabilir misin? Ne uyuyorum ne de uyanığım. Ey tatlı melek, gözlerimi açabilir misin? Gökyüzünde güneş solarken, yeryüzünde billur sular, kadim topraklar kirlenirken bize sunulan o yaldızlı boşluğa inanıyor muyuz hâlâ? Artık ne doğrunun ö

Tohum Biz insanlar narsisist olduğumuz için, tarih boyunca her şeyi bildiğimizi iddia ettik ve her defasında yanıldık. Dünya’nın hatta evrenin merkezinde olduğumuzu sandık. Evren, Samanyolu, Güneş, yıldızlar, Dünya… Hepsi bizim için yaratılmıştı, fakat bizden önce sadece Dünya’da milyarlarca yıl geçmiş olduğunu öğrendik. Güneş’in, yıldızların bizim etrafımızda döndüğünden çok emindik, ancak yanıldığımızı elimizde bir tek Ay kalınca anladık. Dünya’nın yuvarlak olduğunu, kendi etrafında döndüğünü de yeni far

93 Mirsad okula gitmek için kullandığı 93 numaralı otobüste bir kız görür ve ona daha önce hiç karşılaşmadığı bir duyguyla bağlanır, kendini kızın peşinde bulur. Adını bilmediği için ona 93 der. 93'le konuşmak istese de vücudu, ilk kez deneyimlediği bu duyguya değişik reaksiyonlar verdiği için bunu bir türlü başaramaz. Birkaç ay sonra artık bu duygunun yan etkilerini dizginlemeyi öğrenmiştir, bu sefer de çeşitli engeller yüzünden 93'le konuşamaz. Giderek umudunu yitirirken günün birinde bir telefon alır

Memduh Şevket Esendal, alışık olduğumuz üslubuyla, sakin dünyaları ve kendi yağında kavrulan insanları anlatmaya Bu Yollar Uzar’da da devam ediyor. Taşra-şehir, bürokrasi-toplum, Doğu-Batı gibi temel ikilemler üzerinden yarattığı çatışmaların eksik olmadığı, karakterlerin içinde var oldukları zamanın ve mekânın ruhuyla harmanlandığı bu derlemedeki öykülerinde onun edebiyatının alemetifarikası olan yalın anlatım ve diyalog kurma ustalığı yine öne çıkıyor. Memduh Şevket Esendal’

Orhan Veli’nin, tıpkı kendi şiirlerinde olduğu gibi, okunabilir bir dille Türkçeye çevirdiği La Fontaine’in masalları, hem çocukların hem de yetişkinlerin severek okuyacakları bir klasik. “Sevgili Çocuklar, Bu kitapta okuyacağınız şiirleri gerçi sizler için tercüme ettim. Ama hiçbir zaman onları çocukça bulmadım. Zaten sizi de küçük görmüyorum. Güzel şeyleri siz de büyükler kadar anlar, büyükler kadar seversiniz. Elbette, yaşınız ilerledikçe, bilginiz de artacaktır. Ama bu, bilginiz artıncaya kadar kö

Sadece gündelik, herhangi bir şey. Herkesin her zaman olan şeyler dediği: Belki hayat da onların toplamı. Ki onlar, kim olduğumuz kadar nasıl olduğumuzu anlatırlar. Şişenin Dibi, daha önce distopik bir romanla karşımıza çıkan Özge Sarıoğlu'nun ikinci kitabı. Sıradan hallerin toplamından damıtılan küçük sevinçlerin, görünmez kederlerin ve dikkate değer rüyaların kelimelere döküldüğü Şişenin Dibi, içindeki on beş öyküyle insana ve onun hallerine biraz daha yakından bakmak isteyenler için. 2007 Özgür Pen

Bir kış ülkesinde göç edemeyen bir leyleğin kışı geçirmesi, ona bakan köylüler ve yaz gelince buluştuğu göçmen leyleklerin sıcacık öyküsü. Çocukların baharı bekleyiş heyecanı içinde yaşanan soğuk günler ve arkasından baharın müjdecisi leylekler.

Kaybedilmiş masumiyetin anısı çok can acıtır. Kierkegaard, “Hayat çözülmesi gereken bir sorun değil, deneyimlenmesi gereken bir gerçekliktir,” der. Bu çok değerli öğüdü unutur insan. Sorunlar ağır gelir, bocalar, yorulur. Tıpkı Azra, Peri, Şevval ve Yasemin gibi. Belki de hayatta en çok ihtiyaç duyduğumuz şeyi yani aşkı, samimiyeti, güveni bulamazsak, işler ters gitmeye başlar. Hayatın bu zorlu akışına bir de hırs, korku, bencillik ve suçluluk eklenirse, ilişkiler derin yaralar alır. Oysa yaşamı en dayan

‘’Eşittik ve birbirimizi dengeliyorduk.’’ ‘’İki kapalı kart… Maça kızı ve sinek ikili… Maça kızını çekmek isteyen iki kişi… Eşittik. Peki, hangimizin daha çok ihtiyacı vardı bu karta? İşte burada eşitlik bozuluyordu. Şüphesiz ki benim ondan daha çok ihtiyacım vardı; deniz gözlü çocuğu kurtarmam gerekiyordu. Yüzde elli ihtimale kalmıştı tüm umutlarım. Bora Karabey kartlardan birini rastgele seçti. İşletmeci, bana kalan kartı açtı. Karşımda sinek ikili duruyordu. Ardından, Bora Karabey elindeki maça kız

‘’Eşittik ve birbirimizi dengeliyorduk.’’ ‘’İki kapalı kart… Maça kızı ve sinek ikili… Maça kızını çekmek isteyen iki kişi… Eşittik. Peki, hangimizin daha çok ihtiyacı vardı bu karta? İşte burada eşitlik bozuluyordu. Şüphesiz ki benim ondan daha çok ihtiyacım vardı; deniz gözlü çocuğu kurtarmam gerekiyordu. Yüzde elli ihtimale kalmıştı tüm umutlarım. Bora Karabey kartlardan birini rastgele seçti. İşletmeci, bana kalan kartı açtı. Karşımda sinek ikili duruyordu. Ardından, Bora Karabey elindeki maça kız

“Çarpmadığın bir bedende ne işe yararsın kalp? Ben sana, “Çarp!” diyorum, sen atmaktan bahsediyorsun...” Hayata en zor yerinden başlayan küçük bir çocuk Ediz. On yaşındayken annesi, babası tarafından gözleri önünde öldürülünce yetimhane günleri başlar. Yetimhanede aynı kaderi paylaştığı çocuklarla kendine yeni bir aile kuran Ediz’in ilkokul öğretmeni kendisini evlatlık almak isteyince hayatı değişir. Yirmili yaşlarına geldiğindeyse artık ülke çapında çok ünlü bir isimdir. Ancak her şey rüya gibi gid

Geneleve girip araştırma yapmak için Ankara’ya giderek devletin ilgili kurumlarından gerekli izni aldıktan sonra Diyarbakır genelevine kayıtlı 51 kadın ile görüşme yaptım. Araştırma kapsamında genelevde çalışan kadınlar ile yapmış olduğum görüşmeler esnasında elde ettiğim bulgular neticesinde, dolaylı da olsa kadınlar haricinde fuhuş sektöründe yer alan yabancı uyruklu kadınlar, fuhşa itilmiş mağdur çocuklar, eşcinseller, transseksüeller ve travestilerin sektördeki yerine ve sorunlarına da yer vererek

Bitse de gitsek düşüncesiyle hayatını sürdürmek zorunda kalan kadınlar için zaman geçmek bilmez. Hele bu hayatsız kadınlar, hayat kadınlarıysa. En çok dikkat çeken, buna rağmen en görünmeyen, silik kadınlardır onlar. Vardır ama yok gibidirler. Herkes görür, bilir ama görmezden gelinirler. İnsan değil de yürüyen et parçalarıymış gibi bedenlerine dokunmaktan çekinmez ama ruhlarıyla temas kurmaya korkarız. Kimi zaman kutsal sayılan, kimi zaman iblisle aynı kefeye konan. Hem göz önünde olmasın istenen he

Gür yapraklı yemyeşil ağaçların ve altından derelerin aktığı, birçok hayvan türünün neşe içinde vakit geçirdiği, güneşin ısıttığı ancak yakmadığı bir vakitte, bir kayanın üzerinde oturmuş etrafı seyrederken buldum kendimi. Etrafta da oldukça fazla sayıda insan vardı. Bu insanlar birbirlerine hep güzel, sımsıcak bakıyorlar ve değişik bir dil konuşuyorlardı. Benim dilimden değillerdi. Anlayamıyordum ama gönlüm hissediyordu. Herkeste hep bir tebessüm, bir iş üzerinde olanların dahi zevkle çalıştığı o kad

Alman düşünür Friedrich Schelling (1775-1854) “Sanat, teori ile pratiğin özenle birleştirilmesidir” diyor. Pek kısa ve öz bir anlatım. Çalışma hayatında bunu yapmamıza çok gereksinim var. İşlerin yoğunluğu içinde çabalarken hem teoriyi iyi anlamak hem de bunları hayata geçirmek suretiyle çıktı elde edebiliriz yani iş sonuçlarına varabilir, hedeflerimize ulaşabiliriz, tabii bu işi özenle yaparsak, düşünürün öngördüğü gibi. O zaman yöneticilik de bir sanat olur, değil mi? Herkes şef, müdür, yönetici, d