- Popstar kime denir? - Elemelere nasıl hazırlanmalı? - Şarkı seçerken nelere dikkate etmeli? - Nasıl giyinmeli? - Dans etmek gerekli mi? - Düzgün fizik şart mı? - Hayat öyküsü ne kadar önemli? - Başka alandaki yetenekler sergilenmeli mi?

Aslında hepsi de "Bizi unuttular," diyordu... Münir Özkul, Aliye Rona, Kadir Savun, Erol Taş, Hayati Hamzaoğlu, Sami Hazinses, Kenan Pars, Özcan Özgür ve Bilal İnci... Türk sinemasının yaşayan ama sanki yaşadığına pişman edilmiş "karakter"li oyuncularıydı onlar... Son yıllarda birer birer kaybetmişlerdi çalışma arkadaşlarını ve dostlarını... Ahmet Tarık, Suphi Kaner, Nubar ve Hulusi ağabeylerini, Cevat Kurtuluş´larını ve daha kimleri kimleri. Evet, yaşıyorlardı ama kendilerini "dostça" ziyaret eden bir genç

Sinema, toplumla ilişkisi çift yönlü olan bir araçtır. Bir ayna işlevi görüp, toplumu yansıtırken, bir yandan da onu yönlendirmektedir. Neşe Kaplan, bu özelliğini göz önünde tutarak, Türk toplumunun 60lı yıllarda çekilen aile filmlerini irdeliyor kitabında. Dolayısıyla o dönemin aile yapısını, ailenin toplum içindeki önemini de ele alıyor. Prof Dr. Şükran Esen Sinemamızın, 60lı yıllarda bol bol ürettiği ai

Sinema, bir dönem Türk toplumunun neredeyse bütün bireylerini etkileyen önemli bir eğlence aracıydı. Sinema, bir dönem Türk toplumunun neredeyse bütün bireylerini etkileyen önemli bir eğlence aracıydı. Sinemanın önemsendiği yıllarda, sinemada boygösteren bazı karakterler bireylerin yaşamlarında ciddi etkiler yarattı. Çünkü sinema insanlara hayaller sunuyordu. Beyaz perde ile sunulan hayal dünyasının yansıttığı karakterler nedeniyle, insanlar kendilerine yeni dünyalar kuruyor, zaman zaman kendilerini o k

İnanılmaz, harika günler. Devrimci bir sanatın ilk adımları. Sanat hayatına atıldıklarında henüz ilkgençlik dönemlerini süren, büyücü Meyerhold`un çıkarları. 25 yaşında tüm zamanların en görkemli filmi Potemkin Zırhlısını çeken Eisenstein. En cüretkar denemeleri ve çılgınca arayışlarıyla Egsantrik Aktör Fabrikası. Hepsinin arkasında da, bütün yaratıcılığı ve görkemiyle, genç sinemacıların tüm yeteneklerinin önünü açan; onlardan bir tek hakkı, aptal ve sorumsuz olma, para basan bir makineye dönüşme ve kötü

20. yüzyılın ayırt edici özelliklerinden biri de, bu yüzyılın felsefesi ile sanatı arasındaki güçlü işbirliğidir ki, bu işbirliğinde, çağdaş bir felsefe olarak varoluşçuluğun da önemli bir payı vardır. Varoluşçu felsefeyi dar anlamıyla felsefenin sınırları içinde kalmaktan çıkartarak sanatla buluşturan ise insanın kendini arayışı olduğu söylenebilir. Sinema sanatı ile varoluşçuluğu bir yerde buluşturan da aynı arayış, aynı uğraştır. Çağdaş insanın kendini arayışının izini, -yaşamın ve insanın bütünlüğünü hi

Gen-X sinemacıları tarafından yaratılan karakterler toplumun dışına çekilmişlerdir çünkü anlatılmamış zalimlikler yapmaya muktedir toplumla herhangi bir ilişkileri olmasını istemezler. Sonuç olarak, bu duruşları, şu yakıcı Ben kimim, nereye aitim? sorusuna bir yanıt sayılabilir; Ben toplumun sonradan hatırladığı bir şeyim ve en azından nereye ait olmadığımı biliyorum.

Çoğu film çekimlerinde, son kareden sonra "stop" sesi duyulduğunda iki öykü tamamlanmış olur. Negatife kaydedilen "filmin öyküsü" beyazperdede bizlerle buluşurken, zihinlere kaydedilen "yaratıcıların öyküsü" ekibin anılarında, sinema tarihinin çekilmemiş filmleri olarak kalır... Oysa bu çekilmemiş filmler, kamera arkasının renkli dünyasıyla birlikte Türk sinemasına büyük katkısı olacak binbir deneyimi de içinde saklar. Leyla Özalp yönetmen yardımcısı, yapım yönetmeni ve yapımcı olarak çalıştığı otuza yakın

Hayal güçlerimizi zorlayan sanal dünya kocaman bir gerçekliktir, illüzyonun ta kendisidir, incelikli bir hiledir. Bugünün şüpheli gerçeğidir, artık düşsel bir evren değildir... Alabildiğine ideolojiktir, gerçek, sahtesinin ardına saklanmıştır. Çinlilerin beddua edecekleri kişiye söyledikleri `Umarım ilginç bir çağda yaşarsın` deyimi bu yüzyılı kastediyor olmalıdır. Mutlak gerçeğin mutlak sahteye dönüştüğü, yerine geçtiği imgenin protezi ve hatta sureti olduğu bir çağ... Bu kitap, neo-noir ve future noir`in

Burak kuru kuruya sinema tarihini veya sinemanın kamuoyundaki görkemli etkisini değil, sinemanın ta kendisini seven sinema yazarlarındandır... Seyrettiği filmin öyküsünü kendi öyküsü gibi gören, beyazperdeden içeri, öteki dünyaya dalıp geçen sinema yazarlarındandır. Yumruklarını sıkmaz, kendini kasmaz... Sever, sevişir filmlerle. Al Pacino´yu filan dost bilir kendine... İşte bu yüzden şimdi bir de Burak´ın kamerasından Hollywood´u okumak benim için apayrı bir tat. -Haşmet Baboğlu- Burak Göral biz

Dilimi bilmiyor kimse Bilen bilmek istemiyor Dilim benim gözlerimde Gören görmek istemiyor. Romanın kimlik bunalımı yaşayan genç kahramanı duygularını böyle dile getiriyor, filmin şarkısında. Yazılar Filmatik´te Avrupa´ya çalışmaya giden baba-anne-oğul´dan oluşan bir ailenin öyküsü anlatılıyor. Fakat anne, gittikten hemen sonra yurduna geri döner. Baba-oğul orada yıllarca birlikte yaşarlar. Çocuk delikanlı olunca artık tam bir Hollandalıdır; dilinden, davranışlarından onu yabancı saymak olanaksızdır.

Toplumların belleğinin en güçlü kayıtlarını tutan yazının tanıklığı ardından dünya yeni bir buluşla, sinemayla tanıştı. Sinemanın etki alanı durmaksızın büyüdü. Teknolojinin kesintisiz gelişmesi üçüncü bin yılda da görselliği yerkürenin en uç noktalarına taşıyabildi. Sonuçta insanoğlunun serüvenini yetkinlikle tartışan yönetmenler ve oyuncular sinemada yerlerini aldılar, alıyorlar. Bu çalışma değişik açılarla sinemaya değer katan, zenginleştiren bu insanların düşüncelerini ve tanıklıklarını getiriyor okura.

Bu söyleşiler toplamı Türk sinemasının çok yönlü ismi Halit Refiğ´in sinemaya olduğu kadar hayata ilişkin görüşlerini de içermekte. Refiğ´in askerliğini yaptığı Kore´de çektiği belgesellerle başlayan sinema hayatı sinema eleştirmenliğiyle devam etti; Yaşamak Hakkımdır filminde Atıf Yılmaz´a asistanlık yaparak profesyonelliğe adım attı ve günümüze kadar devam etti. Film yapabilmenin maddi koşullarını yaratmaya çalışırken bir yandan da bu koşulların ilerisinde film yapabilmeye çalıştı. "Halk sineması" ve "ulu

Sinema eleştirisine başka disiplinleri sokmak, ya da en azından başka disiplinlerle ortak çalışma alanları aramak özellikle 1960'lardan sonra önem kazandı. Son yıllarda bu konudaki en belli başlı girişim, göstergebilimle sinema arasında kurulmaya çalışılan ortak alandır. İşte Doç. Dr. Seçil Büker´i göstergebilim-sinema ilişkilerini araştırmaya götüren yol da böyle bir mantık çizgisi izlemiş. Bu kitabın her şeyden önce derli toplu bir sözlükçe oluşturmak, belli başlı kuramcıların kuramlarını doyurucu biç

Sinema öğreniminin ülkemizde de yaygınlaşmaya başlaması, birçok üniversitede, yüksekokulda bu öğrenime yer verilmiş olması, yetişen öğrencilerin gelişen bilgileriyle hergün artan istekleri, gereksinimleri, daha geniş, daha ayrıntılı bir yapıtı zorunlu kılmış olmalı ki, Mahmut Tali ÖNGÖREN, bu kez de Senaryo ve Yapım adlı büyük kitabını yayına hazırlamış. Senaryo konusunda artık rahatlıkla salık vereceğimiz bir yapıta böylece kavuşmuş oluyoruz. Acı deneylere yiğitçe göğüs germesini bilmiş değerli yönetici,

Erotik filmler de, eğlence sanayiinin bütün öteki ürünleri gibi, yapıldıkları yılların sosyal koşullarının ve kolektif psikolojisinin birer aynasıdırlar. Erotik sinema ve onun alt türleri olan seks ve porno filmleri, sansürle ve toplumun püritan-babaerkil baskısı ile mücadele ede ede, sayısız ifade yolları bulmuşlardır. Zaman zaman salt metaforlarla ve göstergelerle erotiği ima ederken, zaman zaman toplumun artan hoşgörüsü oranında erotiğin doğrudan gösterimi yoluna gitmişlerdir. Erotik film, bu yönüyle kül

Acıyı dindirmenin çeşitli yolları var. Unutmak bu yollardan en kolayı. Belleksizleşmemek için direnenler ise acıyı yüreklerinde taşırken onu dayanılabilir kılmanın da yollarını bulurlar. Yitirilenin sevdiği, gönül verdiği bir alana katkı getirmek O`nu anmanın en güzel yolu değil mi? Yitirilenler belleklerde, yüreklerde yaşamlarını sürdürebilirler. Yeter ki biz bu yürekleri barındırabilenlerin sayısını arttıralım. Biz unutmazsak, gelecek kuşaklar da unutmayacaktır. Gelecek kuşaklara yazılı metinlerle ulaşabi

Evet, sinemaya artık kadınlar geliyor. Kararlı, inatçı, hatta kızgın ve radikal biçimde... Amaçları, dizginleri erkeklerin elinden almak ve en azından kadın filmlerini bizzat yönetmek mi? Yoksa çok daha gözüpekler mi?... Ama ben, kendi adıma, sinemada kadını hala en güzel ve en hülyalı haliyle, bir `glamour` öğesi gibi hatırlamak, onu sanki beyazperdeyi ışıtan kutsal bir varlık gibi görmek istiyorum. Belik kadınlara hayranlığımdan, belki bilinçaltı erkek egemen tavrımdan... Atilla DORSAY

Tekellerin kültürünü üretenler ve yaygınlaştıranlar düşkıranlardır. Televizyon, düşkıranların başta gelen araçlarından biri; insanı uyuşturarak yaratıcılığım yok ediyor. Televizyon içerdiği müzik, sinema, dizi film, haber programlarıyla topyekun bir düşkırıcısıdır. Televizyonun insan yaşamının boş zamanlarını işgal etmesi, kapitalist sistemin büyük başarısıdır. Gündüz üretimde esir edilen emekçi, gece televizyon karanlığında uyutulmaktadır. Tekellerin kültür sanat kuşatması altında yaşayan insan, kendi yaşa