AHDİ MİSAK/ALLAH'A VERİLEN SÖZ İnsan, "Elest Bezmi'nde" Allah'a bir söz verdi. Yüce Allah: "Ben sizin rabbiniz değil miyim?" dedi, insanlık ise "Evet aynen öyle!" dedi. Bu söz, insanın kulluk ekseninde yürüyeceğine dair itirazsız, isyansız ve riyasız verdiği sözdür. İnsanoğlu, verdiği sözün gereği ile amel ettiği zamanlarda huzur ve refah içinde yaşamıştır. Verdiği sözün gereğini yapmadığındaysa huzursuz bir ortamda çilekeş bir hayatı yaşamak zorunda kalmıştır. Tarih boyunca yaşanabilir bir dünya, he

Hz. Âdem (a.s)'dan Hz. Muhammed (a.s)'a kadar gönderilen tüm elçilerin ana gündemleri arasında namaz hep ilk sırada yer almıştır. Kulluk ekseninde yol almayı insanın birincil hedefi olarak tayin eden İslam, namazsız bir şeriat vazetmemiştir. Su, ateş, toprak ve hava, nasıl ki hayatını devam ettirebilmesi için insanın zaruri olarak cismani ihtiyacıysa namaz da ruh için havaici asliyeden sayılmış ve idame, ikame ve eda edilmesi zorunlu kılınmıştır. İnsan, kâinatı yaratan Allah ile ilişkilerini canlı tutarak

Kur'an hidayet rehberidir. İnsanlığı karanlıklardan aydınlığa çıkarmak için indirilen son ilahi mesajdır. Hayatı tanzim edecek ilkeleri barındırır. Muhataplarının bireysel ve toplumsal hayatlarını ihya ve inşa etmek üzere inzal edilmiştir. Siyaset, ticaret, eğitim, sosyal yaşam, sanat, mimari ve hayata tekabül eden her alan için ilkeler vazeden Kur'an, ahlakın da membaıdır. Kur'an, Müslümanın her halini şekillendirecek dinamizme sahiptir. Bu dinamizmi gerçekleştirebilmesi için Kur'an'ın pratik sahada ete ke

HZ. MUHAMMED Peygamber'in tebliğ ettiği öğretiler, anlaşılıp hayata aktarılmadan dini yaşam eksik kalır. Bilinmeyen bir hayatın örnek alınma şansı yoktur. Peygamber'in hayatının öğrenilmesi ve öğretilerinin hayata aktarılması, imanın temel gerekliliklerindendir. Allah rasulü, meşhur veda hutbesinde bu gerçekliğe işaret edip Müslümanların idrakine sunarken "Sarıldığımız müddetçe asla dalalete sapmayacağımız" iki büyük emanetten birinin Kur'an, diğerinin ise "Allah'a yemin ederim ki, size gecesi gündüz kadar

Medine'de miladi 6. yüzyıldan bugüne bugünden kıyamete kadar devam edecek olan tevhid, adalet ve özgürlük ekseninde bir dünyanın ilk prototipi oluşturuldu. Kararan dünya ufkunu aydınlatacak, özlemini çektikleri adaleti tesis edecek, haksız ve hukuksuz işleri sonlandıracak kurumsal yapı Medine'den dünyaya taşınacaktı. Müslümanlar, Medine'de imanın inşa ve ihya döneminden sonra, oluşturulan paradigmanın ete kemiğe bürünme dönemine geçtiler. Medine, Mekke'de oluşturulan çelik iradenin, sağlam temellerde tesis

Yüce Allah, özenle terbiye ettiği nebisini bizlere şöyle takdim etmiştir; "Andolsun ki sizin için Allaha ve ahiret gününü ümit eden ve Allahı çokça anan kimseler için Allah rasulünde güzel bir ömeklik vardır." O, hayatının her devresinde örnek ve önder bir kişiliğe sahipti. Islam'dan önce de sonra da... Allah, O'na vahyi inzal ettiği gün Hira'dan evine gelmiş korku içinde "Beni örtün, beni örtün" derken bir yandan da "Bana bir şeyler olmasından korkuyorum, nefsim hususunda korktum" buyurarak annemiz Hatice

Raşit halifelerden son iki halife dönemlerinde başlayarak İslam coğrafyası ve İslam ümmeti yer yer fitne ve karmaşaya mahkûm olmuştur. Ömer b. Abdulaziz gibi istisnaları olsa da genel anlamda ümmetin liderliğini üstlenmiş olan Emevi ve Abbasi hanedanlarının zalimane uygulamalarına şahit olunmuştur. Bu dönemlerde İslam'ın tevhid, adalet, kardeşlik ve özgürlük söyleminin tersi istikamette yol alınmıştır. Toplumu kullaştırma yoluna sapılmıştır. İslam bilgi sistemi de devlet politikaları yönünde dönüştürülüp de