Şiirin gerçekliğin insanı kuşatan dış gerçeklikle bireysel olguların şiire özgü bir dille (imge, eğretileme vb.) anlatılması olduğu tanımı hep kuşkuyla karşılanmıştır. İnsanın duygu dünyasının şiirsel anlatımının ikinci bir gerçeklik dünyası yarattığı söylenerek yapılır bu karşı çıkış. Öyle ya da böyle, her durumda anlatılmak istenen ile anlatılan arasındaki mesafenin varlığı öne çıkarılır. Bu ikinci gerçeklik Başak Tuncel'in imgelem zenginliğiyle alabildiğine genişliyor ve zenginleşiyor. Kaleydoskop gibi b

Başak Tuncel daha bu ilk kitabında dikkatleri çeken parlak bir şiirsel dile sahip. Kendi yaşamından deneyimledikleri üstünden şiirini kuran, samimi bir şiire sahip. Öykülemelerini gizlemeyi iyi biliyor, kurduğu imgelerle anlamın yayılmasını, çoğalmasını sağlıyor, değişik parıltılar elde etmemize izin veriyor. Çizdiği özyaşamsal resimler bizi de ilgilendiriyor, hayal kurmamız için kamçılıyor. Gelişmeye, derinleşmeye açık bir şiir yazıyor. Başak Tuncel'i takip etmek gerek.