"Sesler duyuyorum bu şehirde. Bana ait ama yabancı sesler... Anonslar yapılıyor yüksek binalardan intihar edenlere. Kulaklarım ağrıyor baba. O kadar çok ağrıyor ki kendi sesim sanki beni sağır ediyor. Bazen gökyüzünde beni terk edip giden kargayı görü-yorum. Balkonumuza düşen o siyah yaratığı, kanadını iyileştirmek umuduyla çırpındığım saf çocuk günlerimi özlüyorum. Sadece özleyebiliyorum baba çünkü artık kendimi bile iyileştiremiyorum:' İnsan bazen kimseye ihtiyaç duymadan kendini iyileştirmeli. Geçmişine

Elim nemli toprağın üzerinde. Rüzgâr ağaçların dallarındaki yaprakları yalayıp geçiyor. Duyuyorum. Sadece sessizlik var. Sessizlik... Artık nefes almayanların sahip olduğu tek gerçek... Hayat... Cennet ve cehennem arasında kısılıp kaldığımız dar bir kapı. Ölüm... Bir son mu yoksa başlangıç mı?

Elim nemli toprağın üzerinde... Rüzgâr ağaçların dallarındaki yaprakları yalayıp geçiyor. Duyuyorum. Sadece sessizlik var. Sessizlik... Artık nefes almayanların sahip olduğu tek gerçek... Hayat... Cennet ve cehennem arasında kısılıp kaldığımız dar bir kapı. Ölüm... Bir son mu, yoksa başlangıç mı?.. Bazen insanın tercih hakkı yoktur. Kader Sen benimsin... Yürüyeceğin tüm yolları ben seçerim. diyebilir. Sığınak Defteri seçim hakkı olmayanların: Melih'in, Feray'ın, Melis'in, Deniz'in, Beyza'nın ve hayat

Hikâyeler bazen çok acıtır. Her ne kadar yaşanmamış olsalar da anlatılanlardan bir parça bulup kendimizde eksik olanı tamamlamaya çalışırız. Çok üzülür, ama susarız. İşte o anlarda okuduklarımız konuşur bizim yerimize. Bu kitaptaki tüm hikâyeler kendimizi iyileştiremediğimiz yalnızlık hastalığına bir yolculuktur. Bazen Emre gibi ölümden kurtulup sevdiklerinize dönmeyi, bazen Gökay gibi kendinizi bulmayı, bazen Barış gibi geçmişinizi silmeyi, bazen de Mert ve Fatih gibi affetmeyi isteyeceksiniz. Ama olmayac