Muhammed b. Hârûn er-Rûyânî (ö. 307/919-20) hadis ilminin altın çağı olarak adlandırılan hicri üçüncü yüzyılda yaşamıştır. Onun yaşadığı çağ, hadis ilmi açısından en verimli dönem olmuş, hadis ilminin orijinal kaynakları, yaşadığı bu süreçte vücut bulmuştur. Kütüb-i Sitte olarak isimlendirilen hadis musannefâtının müellifleri olan Buhârî, Müslim, Tirmizî, Ebû Dâvûd, Nesâî ve İbn Mâce bu çağda yaşamışlardır. Adı geçen meşhur muhaddislerin yanı sıra Ahmed b. Hanbel, Yahya b. Maîn, Ali b. Medinî, Ebû Hâtim er-

İslam medeniyetinde özellikle İslamî ilimlerin teşekkül ve gelişmesinde mihenk taşı diyebileceğimiz; ömrünü Kur’ân, Hz. Peygamber’in sünnetinin korunması ve doğru bir şekilde anlaşılmasına adayan âlimlerin başında Muhammed b. İdrîs eş-Şâfiî gelmektedir. Onun ortaya koyduğu eserlerin başında, İslam geleneğinin en ünlü klasik eserlerinden biri olma vasfını taşıyan “er-Risâle” gelmektedir.

İslam tarihi kaynaklarına başvurmaksızın sadece hadis kaynaklarından hareketle Hz. Peygamber'in hayatının yazılması neredeyse imkansızdır. Çünkü hadis kaynakları Hz. Peygamber'in hayatını kronolojik olarak aktarmayı hedeflemediklerinden onun hayatını bir bütün halinde nakletmezler. Hz. Peygamber'in ha-yatına dair rivayetler hadis kaynaklarında bağlamın-dan ve tarihi kronolojisinden koparılmış bir vaziyette yer almaktadırlar. Bu durumdan kaynaklanan boşluğu kapatabilmek amacıyla söz konusu rivayetlerden Hz.