"Benim inancıma göre bu dünya, hisler dünyasıdır. Soluk alıp vermek değil mevzu; madem ki insanız, bizi diğer canlılardan ayıran vasıflarımızı ön plana çıkarmalıyız. Hissettiğini yaşayacaksın. Size göre yalan olur, gerçek olur, ben anlamam. Ben neyi yaşamayı seçtiysem, o bana gerçek olur."

Beklenip de ortalıkta görünmediği, gerçekten gittiğinin anlaşıldığı ikinci günün akşamı, annesi Ruhiye teyze evde bulduğu peçeteye yazılmış bir yazıyı gösterdi kahvehane ahalisine. Aynen şunlar yazılıydı kağıtta; "Ruhum! Ey ezik büzük görünen ama benim sevgiden saygıdan boynu bükük duran ruhum! Aç artık gözlerini. Birlikteyken anlamıyorlarsa yokluğunda anlayacaklardır. Bin ve git hayal dünyasının Gülcemal Vapuruna. Para istemez, bilet istemez, bilirim gönül de gitmeyi istemez ama kalmak ölümden beter madem