Bir oda... Antika saatler... Karantina... Umut, gölgeler, astronotlar ve hamam böcekleri... Okurken siz de içindesiniz aslında o odanın. Tuşlarına basma isteğinize engel olamadığınız piyano, kokusu burnunuza gelen ıhlamur ağacı ve tüm bu yaşama dair eşyaların arasında, varlığını durmaksızın hissettiren yalnızlık ve ölüm. Uzun süre kütüphanede yaşamış bir hamam böceğinin kendinden emin cümlesi: Yansımalar asılları gibi asla olamaz. Gerçekten olamaz mı?

Adım Deniz, adımı devrimin mor menekşeli günlerinden almışım, yani almıştım... Çünkü bugün öldüm. Saatin bir önemi yok... Ha akrep yelkovan geçirmiş, ha da yelkovan akrebe... Öldüğümde şairin de dediği gibi; daha yolun yarısına gelmediğim bir yaştaydım. Bunu da bilin istedim. Hoş, daha benle ilgili çok şey öğreneceksiniz zaten. Deniz olmak, tam da böyle bir şey işte. Ben ve benim gibiler, geldiği gibi gidenlerden değil çünkü, asla da olamazdık. Bu sayfalarda size, kümülüs bulutları ömrüme taşıyan rüzgarları

Özlem renginde Özcan'a... Okuyorum kelimelerini Hepsi tanıdık Hepsi yabancı Şiirin can katıp Can alırken Kendimi kucaklıyorum Kaçarken kendimden Cesaret istermiş Hem de şefkatlisinden Kim olduğumu bilemeyerek Sevmek Sevişmek Kimsin demeden - Gündüz Vassaf