Abdülvehhâb Jepçevî 1773-1821 yılları arasında yaşamış Bosnalı müderris, şair, yazar ve mutasavvıftır. Şiirlerinde İlhâmî mahlasını kullanan Abdülvehhâb Jepçevî, Boşnak Alhamiyado Edebiyatının en önemli temsilcilerinden biri olarak kabul edilmektedir. Eserlerini Türkçe, Boşnakça ve Arapça olarak kaleme alan İlhâmî’nin Tuhfetü’l-Musallîn ve Zübdetü’l-Hâşi’în adlı mensur namaz risalesi, üç dilde yazdığı şiirlerden oluşan bir divanı ve Kitâb-ı Bosnevî İlmihâl adlı eserleri mevcuttur. Kaynaklarda adı geçen Sarf

Evâbid-i Kalemiyye, Beşiktaşlı Hafız İbrahim’in derlediği yetmiş dört eser ve kendisinin yazdığı iki metinden meydana gelen bir antolojidir. Hafız İbrahim’e ait metinler mensur iken, seçkisinin hem manzum hem mensur metinlerden oluştuğu görülür, Nabi gibi 17. yy. şairlerine yer verilse de seçkinin ağırlıklı olarak Tanzimat sonrası Türk Edebiyatından olduğu söylenebilir. Şinasi, Namık Kemal, Mehmed Akif, Abdülhak Hamid, Halid Ziya, Tevfik Fikret, Muallim Naci, Ziya Gökalp, Cenab Şehabeddin gibi Türk edebiyat

Bu çalışmanın konusunu teşkil eden Tuhfe-i Sabrî an Lisân-ı Bulgarî, Sofya muhacirlerinden Mehmet Sabri tarafından 1879 yılında yazılmış olup, bilinen tek Bulgarca- Türkçe manzum sözlük olma niteliğini taşımaktadır. Eserde 1800 civarında Bulgarca kelime, kelime grubu ve cümlenin Türkçe karşılığı yer almaktadır. Sözlükte yer alan kelimeler gündelik hayata ait olup, genellikle kırsal kesimde yaşayan insanların ihtiyacına yöneliktir. Eserde yer alan Türkçe kelimeler Rumeli ağızlarının söz varlığını yansıtması

Eser, Türkçe ile Balkanlar'daki Slav topluluklarının ortak söz varlığını yansıtan orta büyüklükte bir sözlüktür. Çalışmamızda Lügat-i Bulgarînin biçim ve içerik özelliklerine değindikten sonra, eserdeki Türkçe kelimelerde görülen ses hadiselerini ortaya koymaya çalıştık. Türkçe ile Balkan dillerinin söz varlığını içeren sözlüklerin incelenmesinin Balkan Türk ağızları üzerine yapılan çalışmalara katkıda bulunacağını düşünmekteyiz.

15. yüzyıl şairlerinden Kâsım, Divan edebiyatımızın gölgede kalmış sanatçılarından biridir. Yaşamı hakkında bilgi sahibi olmadığımız şairin, bilinen tek eseri divanıdır. Kâsım'ın şiirleri edebi bakımdan zayıf, nazım tekniği açısından ise kusurludur. Bununla birlikte, Eski Anadolu Türkçesinin dil hususiyetlerini göstermesi eseri değerli kılmaktadır. Ayrıca, Divan edebiyatının gelişim sürecini anlayabilmek adına Kâsım gibi unutulmuş şairlerin eserleri de elbette ki önem taşımaktadır. Bu çalışmada şairin divan

Мақал-мәтелдердің бір ұлттың тілін, әдет-ғұрыптарын, мәдениетін және тарихын тану барысында өте үлкен маңыздылығы бар екені сөзсіз. Себебі, мақал-мәтелдердің пайда болып қалыптасуында бірнеше қоғамдық, саяси және лингуистикалық әсері бар. Айтып отырғанымыз осы факторлардың нәтижесінде туған мақал-мәтелдерді сол ұлттың айнасы деп айтсақ орынды деп ойлаймыз. Kuşkusuz, Atasözleri, bir ulusun dilini, geleneklerini, kültürünü ve tarihini bilme sürecinde çok önemlidir. Bunun nedeni, atasözlerinin ve atasö

Tuhfetü'l-Musallîn ve Zübdetü'l-Hâşi'în'in bilinen tek nüshası aynı zamanda müellif hattı olup Bosna'da Gazi Hüsrev Beg Kütüphanesinde 4509 numara ile kayıtlıdır. 54 yapraktan oluşan eserin sayfaları genellikle 23 satırdan oluşmaktadır. Sayfa boyutları 215x130 mm.dir. Metin harekesiz, nesih yazı ile kaleme alınmıştır. Yazı genel olarak okunaklıdır, kâğıt üzerinde kurt yenikleri görülmemektedir. Yazar başlıkları, uyarı ve nasihat kısımlarını işaret eden tenbíh ve termiú kelimelerini ve sıra sayı sıfatlarını