Felsefe yapmak, bilincin kendini bilme merakıyla hem kendini hem hayatı sorgulamasıdır…Bu beşinci kitap. Sanırım yeteri kadar düşünsel ve duygusal özdeyiş okuyup üstünde düşündüm ve düşündüğümü de yazdım.Yazmak, bilinç yontusu gibi... Düşünce, yazıyla bir biçime geçiyor; biçim de bilincin yansıması oluyor elbette... Ben artık yolumu biliyorum. Yoldaki bilinmezlere tutacağım felsefe fenerimin ışığı da mutlak doğruluk mührünü kıran bilincimin irdeleyici sorgusuyla güçlenip aydınlığımı çoğaltacaktır...Düşünürl

“Okumayı ve yazmayı öğrenmenin ne faydası var ki düşünmeyi başkalarına bıraktıktan sonra!” Ernst R. Hauschkam) Okumak ve yazmak düşünceye ham madde çıkarım eylemidir. Hammaddeyi başkalarına işleteceksek elbette okuma- yazma öğrenmenin insana bir faydası olmaz; sadece hammadde hamalı oluruz. İster okuyarak ister yaşayarak deneylesin; insan, edindiği bilgiyi akıl ve vicdan danışmanlığında düşünerek anca bilgelikten nasiplenir. Kitaplar, düşünme eylemiyle okumayanlar için çok tehlikelidir. Onlar, ‘Kitapta yeri

“Günümüzde felsefeye hâlâ gereksiz bir şeymiş gibi yaklaşılıyor, ama insanlar yanılıyorlar; felsefenin gerekliliğinin farkında değiller.” Mıchel de Montaıgne Tabii ki asıl gerekli olan felsefi bilgi değildir; gerekli olan, bilgiyi düşünceli kuşkuyla evire çevire sorgulayarak felsefi bilgiye dönüştürmektir. Yani asıl olan artık kendini kandıramayacak kadar kendini bilmiş bilinçle yaşamak üzere felsefe yaparak hayatın sorgulanmasıdır. Kitap, insandan olduğu için insan gibi kusurludur da. Düşünmeyi öğrenmemiş

"Özlü sözler, gerçeği zihnimize perçinleyen keskin çivilerdir." -Denis Diderot Öyle sanatsal akıl boyama sözleri vardır ki, gerçeği saklayıp bilinci yanlışa ikna ederler. Sadece, kendini bilmiş bilinçle düşünme eylemidir gerçeğin kimliğini ışıtıp okuyabilen. Özlü sözler, düşünen beyinler için gerçeğin izlerine tutulan fenerlerdir. Öte yanda, tutulan fenerin ışığında beliren izler hakkında yeteri kadar bilimsel kuşkuyla düşünmeyince, aynı özlü sözler bilinci gerçek dışılığa perçinleyen çiviler de olabilir.

Dünyada şiir yazan birisi kalmışsa ve bir yerlerde şiiri kalp ritmiyle okuyan birisi varsa, ölülerin diriliş umudu bir daha güçlenmiştir...Hani diyorum ki, arada sırada yaşımız başımız kaç olursa olsun, karıncanın telaşına büyülenmiş gibi bakan, deniz kabuklarına bakarken gözleri büyüyen çocuklara özensek diyorum. Çocuk gözlerle dünyaya aşk ile baksak ayıp mı olur? Böyle bakıyor olsak inanın içimizdeki çocuk dışarı çıkıp gözlerini şiire bağışlardı. İnsanın kendine özlemle bakması, içinde saklanan çocuğa şii

Cinius Yayınları Aslında hiçbir söz gerçeğin bilgisini tam gösterecek kadar güçlü bir aydınlatma yapamaz. Sadece, özlü sözler gerçeğe tutulan bir anlam ışığıdır; anlam, mutlak sayıldığı kadar zihnimize perçinlenen bir yanılsama da olabilir. Sözcükler, yeteri kadar bilimsel kuşkuyla düşünmeyen bilinci zincirleyen birer kelepçe de olabilirler... Diyebilirim ki, din ruhların yolunu aydınlatırken felsefe hem ruhların hem düşüncenin yolunu aydınlatan bilgi feneridir. Tabii ki dinlerin felsefi düşünceye, felsefen

Daha önce az sayıda Papillon yayınlarından çıkmıştı. Bu güncellenmiş baskıdır. Türkçe kusurları düzeltilmiş, geveze uzatımlar kısaltılmıştır. Daha derli toplu ve anlaşılır olduğu kanısındayım. Gene de derim ki, "Bütün yazarlar kusurludur." Lütfen bu sözümü hatırlayarak okuyun. Her çiçeğin benzersiz biçimde kusurlu olduğunu bildiğim halde, ben ömrümü en kusursuz çiçeği aramakla geçireceğim. Ta ki, "çiçekler kusurlu oldukları için benzersiz olurlar" demeden ölüm meleği canımı almasın... Bu kitapta, anılarınd

Kitap tanıtım metni (arka kapak): Şiiri kalp ritmiyle okuyan kişi şairin ruhunu ahretten dünyaya uçuran muhteşem kanatlar yapar. Hani diyorum ki, arada sırada yaşımız başımız kaç olursa olsun, karıncanın telaşına büyülenmiş gibi bakan, deniz kabuklarına bakarken gözleri büyüyen çocuklara özensek diyorum. Çocuk gözlerle dünyaya aşk ile baksak ayıp mı olur? Böyle bakıyor olsak inanın içimizdeki çocuk dışarı çıkıp gözlerini şiire bağışlardı. İnsanın kendine özlemle bakması, içinde saklanan çocuğa şiir okumas

"En-el insan" demeden "En-el Hak" demek hak değildir. Hepimiz kendini bilir bilinçle yaşıyor olsak, yani "insan oldum" diyebilsek, o kadar saydamlaşırız ki Hak'kın varlığı içimizde görünür olur da hiç kimse "En-el Hak" cübbesiyle dolaşmayı bir yüceliş ayrıcalığı yapamaz... Tanrı'nın cenneti, insan bilincinin kendi varoluş kaderine sıfır etkide kaldığı bir ortamdır. Tanrı iradesine bağlanan cennette insan kendine özgün var-oluşunu tasarlayamaz. Bu nedenle kitabın ilgisi tanrısal cennete özlem değildir. Kend