Bazen gecenin derin sessizliğinde tek canlılığın kendi nefesimin olduğunu fark edince nefes alıp vermekten korkmaya başlamıştım... Belki öldürülseydim ve ailem cenazeme ulaşsaydı daha iyi olurdu. Çünkü artık dönüşü olmayan bir yere gittiğimi anlar, sonraki yaşamlarını sürdürmek için kendilerine göre bir yol izleyip hayatlarını düzene sokarlardı. O da olmadığına göre, büyük bir ihtimalle, sert dalga yemiş küçük balıklar gibi ya deryanın içinde baygın baygın sürükleniyorlar ya da onlara hayat veren deniz, on

Elimizdeki çalışmanın yazarı ve emektarı sevgili dostum Mihdi Perinçek'in bana önsöz yazdırma isteği karşısında gerçekten onur duydum ve çok duygulandım. İnsan hakları mücadelesi ve savunuculuğu bir görev değildir. Sorumluluk almak arzusu ve istemidir diyebilirim. Biraz da emeğe saygı olduğunu görüyorum. Eğer varsa bizlerin de emeğinin hatırlanması hoş bir duygudur. Bu duyguya bana yaşattığı için ayrıca teşekkürlerimi sunuyorum. Türkiye'de ve Kuzey Kürdistan'da insan hakları savunuculuğu ve aktivistliğini