“Yelda gerçekten seninle kafa falan bulmuyorum, beni kimse göndermedi kendim geldim. Baktım çok güzel bir genç kız, boylu poslu, gözü kaşı yerinde, ipek gibi saçları omuzlarından aşağıda, ela gözleri ışıl ışıl parlıyor, açık buğday teniyle, ince zarif burnuyla bir aşk tanrıçası gibi yürek hoplatıyor, ya o cüsseli fakat ince beliyle, bir manken ölçülerine sahip doksan atmış doksan var görünen ölçüleriyle yolumu aydınlatıyor, otomobilinin başında ilk görüntüsüyle gözleri dolduruyordu, belli ki arıza yapmış ot

Yola çıktıkları anki o açık, berrak pırıl, pırıl aydınlık, bol güneşli havadan eser yoktu. Bir anda aniden hava kapanmıştı. Nasılda bir hızla gökyüzünü yarışırcasına duman, duman, kara, yağmur yüklü bulutlar sarmıştı. Bir anda, o kadar ki hızlı bir şekilde gökyüzünün aydınlığı kararmaya başlamış, gökyüzü yağmur bulutlarından dolayı çok alçalmıştı, bulutların gölgesi sanki bozkıra vuruyor, bozkırı sarıyor, bozkırın üzerine yapışacak gibi bir his veriyordu.Havanın sıcaklığı kaybolmuştu, yağmur yüklü kara bulu

Adam kollarındaki kadınla yatağın örtüsünü ucundan kaldırdı, önce kadın örtünün altına girdi, sonra da adam örtünün altına girdi. İkisi de örtünün altında birbirlerine kollarıyla sarıldıkları gibi, bacaklarıyla da birbirlerini sarardılar. Örtünün altında vücutlarının alevi birbirlerini yakar ikisinin de. Bu alev her ikisinin vücudundan, ayrı ayrı fışkırır, birbirinin aleviyle çarpışır, birbirlerini yakar kavurur. Birbirlerine olan ihtiraslarına dayanamazlar, ihtiraslarının esiri olurlar sonunda.Birbirlerine

Şu an içim içime sığmıyor, bu halimin sevinçten ileri gelmediğini biliyorum. Kendimde değil gibiyim, başım zonkluyor, kafam karma karışık. Sevineyim mi, üzüleyim mi? Bilmiyorum. Anlatacağım bazı şeyler çok özel olsa da seninle paylaşmak istiyorum, belki biraz rahatlarım, düzgün bir nefes alırım diye düşünüyorum ve sana açılmak istiyorum. Şimdi dinle beni sevgili arkadaşım!

Gün boyu süren, yakan kavuran, nefes aldırmayan o kavurucu sıcaktan sonra, ikindi sonu olup güneşin hükmünü artık yavaş yavaş yitirerek ortalığın biraz da olsa serinlemesinin ardından gelen, serin serin alınlara dokunan, suratları okşayan bir esintinin gelmesi, biraz da olsa yüreklere su serper. Gün boyu sıcağın etkisiyle asılan suratlarda bir tebessüm dolaşır, başlar kalkar, gözlerde bir pırıltı oluşur, bunlar mutluluk pırıltılarıdır. Bu akşamüzeri serinliğine rağmen ortalıkta basık bir hava mevcuttur, ne

Karadağlı denilen kara yağız savaşçı bir adam önünde uzanan sonsuz derinliği olan bozkıra dalmıştı. Önünde göz alabildiğine uzanan uçsuz bucaksız bozkırda doru atını bir aceleyle mahmuzlamış, doludizgin ilerliyordu önünde açılan bu sonsuz derinliği olan bozkırlarda. Doru atının üzerinde kara yağız bir genç adam bodur çalılıkların içerisinde, çay kenarlarında, kayalıkların arasında, iç içe girmiş tepelerin yamaçlarında, tepelerden tepelere at koşturuyordu. Ortalığa çöken sarı sıcağa aldırmadan, yakan kavuran

İşte benim hayatımın bir parçası; Adananın Büyük Dikili Köyünde doğmuşum, bugünkü haliyle Seyhan merkez ilçesinin Büyük Dikili Mahallesi. Köyün üç derslikli bir ilkokulu vardı, birleştirilmiş sınıflarda eğitim yapılıyordu o tarihlerde, ben üçüncü sınıfa kadar bu okulda okuduğumu hatırlıyorum. Babam köyün ileri gelen çiftçilerindendi, etraf köylerden tanımayan yoktu, elindeki kiraya tutulan tarlaları da sayarsak bin dönümü geçkin tarla kullanıyormuş babam Talat Özbilen, o zamanlarda ki ölçüye göre köyün ağa

Kadı ne kadar konuşursan konuş hep aynı yerdedir. Bey yargılanamaz. Bekir şu adamı biraz daha anlamak ister. Kadı da yargılanamaz öyle mi, bey denen o soytarı nerede, nereye kaçırdınız, ya da nerede saklıyorsunuz? Kadı çok vurduduymaz, hala kendisini beyin yargıcı zannediyor ki adam bir kibir abidesi. Bilsek te söylemeyiz. Bekir adamlara bakar, burada emniyette olduğundan emin. Şimdi benim adaletim başladı mı bülbül gibi ötersiniz, beyinizin zindanından başlayalım, eseriniz olan zindan. O zindanda eseriniz