Her gün böyle ölümle biter, bu yaşam mefhumu. İçi boş eylemlerin, lakırdıların arkasında öylece duruverir acı gerçekler. Kimi müpteladır acının, kederin lezzetine. Kimi de sadece kapılıp gider sefil bir hayatta kendi hikâyesine. Bunca nefes alıp verirken anlayamaz hiç kimse, çoktan ölüp gittiğini, masallar ülkesine. İçimizden biri ama görmezden geldiğimiz, yok saydığımız ya da umursamadığımız Deli yaftası yapıştırdığımız zihinsel hastalığı olan insanların da insan olduğunu, onların da insanî duygular taşıdı