Özgür kuş, Kanatlarını takıp uçacaktın erkenden Gülecek, şarkılar söyleyecek ve gidecektin Mavilerin hep berrak ve ışıltılı kalacak sandın. Öyle olurdu bir yüreğe ateş düşmedikçe. Çekildikçe çekildin içine gizden bir ormanın Yol aldın uzun uzun Düşüncelerinin kuytularında Yolculuğun derinliğine kapıldın. Sonraları bir alev düştü içine Savunmasız biçare kaldın. Oysa gülecek, güldürecek, sonra gidecektin... Demir attın suya, Başka iklimlerde çiçek açamayacağını kavradın. Ormanın renklerine kaptı