Çalışkan bir öğrenci nasıl kötü çocuk olabilir! Ayhan Bozfıratın 1972de Milliyet Yayınları tarafından Osman adıyla yayımlanan romanını, Günışığı Kitaplığı yeniden okurla buluşturdu. 1981 yılında yaşama çok erken veda eden değerli edebiyatçımız, çocuklar için yazdığı eserlerinde toplumsal gerçekçiliği derinlemesine gözlemler, etkili bir üslup ve yumuşak bir anlatımla kaleme aldı. Bozfıratın, Sokakta Tek Başına adıyla yeniden yayımlanan kitabı çocuk olmak, güven, haklar ve aile içi iletişim üzerine unutulmaz

´Tavuğum´ diyebilmeyi öyle kolay bir şey mi sanıyorsun sen?´ dedi. ´Ne yaptı senin için? İşte kaçmış. Kaçması için de kolunu şöyle azıcık gevşetmen yetmiş. Ondan sonra da hala ´tavuğum´... Sen kendini aldatıyorsun oğlum. İnsanın insana bile ´benim insanım´ diyebilmesi ne denli güçtür, biliyor musun? Yeryüzünde kaç kişi bunu söyleyebilir? Bir gün senin için uykusu kaçtı da, ´arkadaş bu gece senin işi düşündüm, uyuyamadım´ mı dedi?... Bir gün elini omuzuna dayayıp, ´sen yoksan bu işte, ben de yokum´ diyerek,

` `Buyurun, buyurun! İçeri buyurun!` Çekinerek girdim içeri. Durumu açıklamak istiyor,bunu becermiyordum. Zaten karşımdaki adam da buna pek fırsat vermiyordu. `Şöyle Buyurun! Nasılsınız bakalım? Hoş geldiniz!` O da birini bekliyordu anlaşılan. Beni böyle içtenlikle karşılamasının başka bir anlamı olamazdı. Ama ben değilim beklediği. `Garip bir rastlantı` diye düşündüm; `ben birini arıyorum, bir başkası açıyor kapıyı; o birini bekliyor, karşısına hep ben çıkıyorum.` Rastlantı garip de olsa, karşılamak ist