Çiğ ve Mahrem, Mehmet S. Fidancı'nın beşinci şiir kitabı. Kırın ve doğanın getirdikleriyle nefesi açılan, kentten aldıklarıyla varlığı sınayan, anılarla kişinin nasıl oluştuğunu duyan şiirler. Her birinin çekiç ile örsün arasında bir duyarlılıkla yazıldığı rahatlıkla hissediliyor. Fidancı, şiirine özgü hale getirdiği söz­cükleriyle ve hem ses hem de anlam düzeyinde yakaladığı ritimle ölüm-dirim, varlık-yokluk, unutma­hatırlama gerilimini duyuruyor. Çiğ olanı, yaşantıyla mahremleştiriyor. nasıl anlatayım ıs

Anılar, yurdudur insanın. O yurda dönme arzusu uyanınca olamayacak şeyler olur, ırmak tersine tersine akar. Tersine akan bu ırmakta değil iki kez, defalarca yıkanabilir insan. Yurtsama, yaşantının kirlerinden arınmayı da imler, kişinin nasıl kendi olduğunu anlamayı da. Yetişkinin edindiği bilinç, geçmişin içindeki kendini aramaya başladığında, kapanmış kapılar önce aralanır; sonra yavaş yavaş açılır. Geçmişin ışığı, şimdiyi aydınlatır. Heyecan, yazıklanma, pişmanlık, sevinç, sevgi, memnuniyet, belleğin hüzm

Bir deniz yavaş yavaş kabarıyor, yürüyelim n'olur Elimi tut örneğin, aramızda ölmenin lafı mı olur