Bir evi kimi zaman bir afet yıkar, çoğu zaman ise bir insan... O evi onarmak biraz liyakat ister, bir parça sabır, ama en çokta birlik ve dirlik ister... Hayat da onarılması gereken bir eve benzer nihayetinde... Kimi zaman dilin afeti yıkar duvarlarımızı, çoğu zaman ise vicdanımızın ağır cüssesi.. Yıkıklarımızı, yıktıklarımızı, yıkmaya yeltendiklerimizi onarmak bize düşer; biraz sevgi, bir avuç hüzün, bir tutam empati, ama en çokta vefa ister... Çünkü insanoğluna en yakışandır vefa... İnsanı insan