1961-1962 yıllarında ilkokulda okurken yaşlı ve okuma yazma bilmeyen bir komşumuz vardı. Bu ninemiz; ters giden, ahlak dışı olayları eleştiri yağmuruna tutardı. Onun manilerini okur, bazen ninelerin doğaçlama ağıtlarını dinlerdim. Öğretmen arkadaşım Ramazan Efe'nin davetiyle bir mani grubuna katıldım. Grup yetenekli ve kültürlüydü. Yönetici Ertuğrul Kapusuzoğlu her gün bir konu belirler, herkes o konu üzerinde maniler yazardı. 2011'den bu yana 5000'den fazla mani yazdım ve bir kısmını kitaplaştırmaya karar

“Gelecek, bizden bir şekilde davacı olacak. Tarihe kara yüzlü birer mahkûm olarak geçeğiz. Gelecek nesil bunları ne bilgisayardan ne televizyondan ne de diğer teknoloji ürünlerinden öğrenebilir. Bu bilgiler öğrenilmez ancak yaşanır. Bir aciz olarak ben de geçmişi yazarak geleceğe aktarmayı ödev olarak gördüm. Ödevimi yerine getirerek, vicdanımla baş başa kaldığım zaman rahat olmak istedim. Tarihe kara yüzlü bir mahkûm olarak gömülmek istemedim. Kültürümüzü aktarma görevinde benim de emeğim olsun istedim. (…