“Gelecek, bizden bir şekilde davacı olacak. Tarihe kara yüzlü birer
mahkûm olarak geçeğiz. Gelecek nesil bunları ne bilgisayardan ne
televizyondan ne de diğer teknoloji ürünlerinden öğrenebilir. Bu bilgiler
öğrenilmez ancak yaşanır.
Bir aciz olarak ben de geçmişi yazarak geleceğe aktarmayı ödev olarak
gördüm. Ödevimi yerine getirerek, vicdanımla baş başa kaldığım zaman
rahat olmak istedim. Tarihe kara yüzlü bir mahkûm olarak gömülmek
istemedim. Kültürümüzü aktarma görevinde benim de emeğim olsun
istedim.
(…)
Öykülerde anlatılan olaylar, eskilerden bana aktarılmış olan yaşanmış
olaylardır. Öyküleri yazarken objektif olmaya özen gösterdim. Hiçbir
şekilde kendi kanaatimi, yorumumu, düşüncemi katmadım. Onları
değiştirmeden, duru halleriyle sundum.”