Anasını çok seviyordu. “Ah anam ah. Seni oralardan ben getirdim. Bilirim derdini ama elden ne gelir artık? Ağıtını anlarım. Anlar da ne yaparım? Hiçbir şey. Düştük bi kere buralara anam. Allah’ın Yörük’ü ne anlar köylünün tarlasından, çubuğundan, bağından, bostanından, bokundan, püsürüğünden. Köylü gızıylan evlendik köylü olduk işte. Bilirim. Bi çok şey yitirdik. Kazandıklarımız yitirdiklerimiz yanında önemsiz. Bak, altına bi yatak bile seremedim. Bi yastık bile veremedim sana. Yıllarca bana küstüğünü sandı