“Buraya geminin yılda bir kez geldiği zamanları, Çukotka’ya ilk gelişimi anımsadım. Bu uzak kıyılarda sosyalist inşa sürüyor ve burada, bu soğuk topraklarda Sovyet hükümeti şimdi artık hayatta olmayan insanlara kültürel ve müreffeh bir yaşam sağlıyordu. Arkadaşım Ulvurgın’ı hatırladım. İlk yatılı okulu kurmamıza o yardım etmişti, onunla Çukotka topraklarında az mı dolaşmıştık! Ne büyük bir ülkeydi Çukotka! Dezhnev Burnu, Asya kıtasının kuzeydoğuda en uç noktasıydı. Buradan, açık, güneşli bir bahar günü Ulvu

“Merhaba Çukotka’da” (Bir Öğretmenin Notları) ilk ulusal okulu inşa etmek amacıyla bir grup Rus- Sovyet öğretmenin Çukotka’ya gelişi anlatılır. Hikâyenin konusu otobiyografik bir özellik taşımaktadır. Uzun süre Çukotka’da kalan Semuşkin yabancı halkın yaşamının, örf ve adetleriyle psikolojisinin duyarlı bir gözlemcisi olmuş, bu etnik kültürün karakteristik özelliklerini, geleneksel formlarıyla alışkanlıklarını yakından gözlemleme fırsatı bulmuştur. Uzak Kuzey etnik grupları ve kültürleri konusunda deneyimli