Kalın gözlükleri olan, saçını arkada topuz yapmış bir kadın yanıma geliyor ve bakım ekibinin ancak gelecek hafta gelebileceğini söylüyor. Nerede kalacağım belli değil. Yakında mesai bitecek ve buradan ayrılmam gerekiyor. “Emin olmadan cennete yerleştiremeyiz,” diyor bölümün müdürü. “Ama birkaç günlüğüne cehennemde bir ev ayarlayabiliriz. Ne de olsa geçici bir süre...” Cehennem hayatım böyle başlıyor. Evde sular akmıyor, internet hızı çok düşük. Yine de sabırla bekliyorum; birkaç güne kadar bakım ekibi gelec

Bugünlerde insanların çoğu vakitsizlikten söz ediyor.Çoğu zaman . telaşla bir yerlere yetişmekten , kitap okumaya ya da birbirimizin gözlerine bakmaya bile fırsat bulamıyoruz. Neyse ki edebiyatta çareler tükenmiyor; durup dinlenmeye , sakinleşmeye ihtiyacımız olduğu o sakin limanları kısa öykü de buluyoruz. Gökhan Tok bu kitabında bizleri hikayeleri anlatılmayan küçük insanlarla tanıştırıyor. Bir an durup farklı insanların gözlerine bakıyoruz. Hayat kısa bir süre içinde de olsa duruyor , adına öykü diyoruz

Ben küçükken, dünyanın benimle aynı yaşta olduğunu düşünüyordum. Sonradan bu konuda yanıldığımı anladım tabii. Ama benim dünyam daha dokuz yaşında ve dokuz yaşında olmak, hem benim hem de dünya için önemli bir şeydir. Ömrünüzde yalnızca bir kez dokuz yaşında olabilirsiniz. Ayrıca 9, tek haneli sayıların sonuncusudur ve bu yaştan sonra hayat önünüzde çok daha ciddi uzanır. Bu nedenle dokuz yaşımın çok uzun sürmesini ve unutulmaz olmasını istedim. Öyle de oldu galiba... Yazar Hakkında Ankara'da doğdum.

Hatırası kalbimde aziz olan sevgili, Seni ne kadar sevdiğimi bilsen unutmaktan söz etmezdin. Kalbimde sana verdiğim yemin ilk günkü gibi duruyor, seni bekliyor. Sesimi unuttuğunu söylüyorsun. Sana bir plak yolluyorum. Zavallı Deva'nın bir küçük alana hapsedilmiş sesi. Dinledikçe beni hatırla. Seni ne çok sevdiğimi hatırla. Sana kavuşmak için dualar ettiğimi hatırla. Yalnızca sana ait olduğumu hatırla. Başka da ne varsa unut. Çünkü senin aşkından gayrı hiçbir şeyim yok. Seni hep bekledim, bekleyeceğim. Sen

"Tarih dediğimiz arabanın izleri bile kaybolurken arabayı kimin, niçin yaptığını sormak aklımıza nasıl gelsin ki? Soruların kaybolduğu yerde yanıtlar ne işe yarar?" Tarihi, tarih kitaplarından çıkarıp ona hayat veren, tarihe ilgi duymayanların bile sıkılmadan, aksine merakla ve zevkle okuyacakları, okurken de öğrenecekleri harika bir roman! 2006 TUDEM Edebiyat Ödülleri İlkgençlik Romanı Jüri Özel Ödülü

"Kanat Çırpan Senfoni Orkestrası´ndan yeni ayrılmıştım. O zamanlar orkestra maddi açıdan önemli sorunlar yaşıyordu. Zeplin fırtınada hasar görmüştü ve yaptırmaları gerekiyordu. Bunun için Köprülübucak´a büyükbir konser vermeye geldiler. Ama halk geceleri orkestranın çaldığı müziği duyunca korkudan evinden bile çıkmadı. Nereden geldiğini anlayamadıkları sesler onları çok korkutmuştu."