Atatürk, Kurtuluş Savaşı günlerinde o günlerin şartları gereğince Türk ve dünya kamuoyunca bilinmesi sakıncalı olan açıklamalarını ve olayların perde arkasını, tutanak kâtiplerinin bile salondan çıkarıldığı gizli oturumlarda yapmıştır. Bu beyanlar, TBMM arşivinde 56 yıl gizliliğini koruduktan sonra TBMM Başkanlık Divanı’ndan alınmış olan özel izinle, iki yüzü aşkın gizli oturum tutanağı taranmış, bunlardan Atatürk’ün beyanları saptanarak bu derleme gün ışığına kavuşturulmuştur. Üç buçuk yıllık Kurtuluş Sava

Lüferler, kefaller, karagözler, koca kafalı, sivri suratlı kaya balıkları, hamsiler, tekir, pisi, zargana ve dil balıkları ve izmarit balıkları hep toplanmışlar tartışıyorlar: Suyun dışında hava ve insan gibi şeyler var mı yok mu? Söz almak isteyenler, parmak kaldırıyorlar. Bakıyorum da söz almak isteyenlerin genelini fırsattan istifade edip kendini göstermek isleyenler oluşturuyor. Meselâ, şu karagöze bakınız. Hangi taraf galip gelirse o tarafa geçiverecek olan ikiyüzlülerden ve yağcılardan birisi. Kongred

Ubeydullah Efendi II. Abdülhamid’in istibdadından kaçarak, diyar diyar dolaşırken, Amerika’ya kadar gitmişti. Şark kültüründen ve dillerinden başka bir şey tanımayan bu sarıklı adam orada İngilizce öğrenmiş, keten helvası, yüzük halkası, şunu bunu yaparak ve satarak yaşamıştı. İnsan, akıl ve mantığa ne kadar hürmet etse ve hareketlerini ona uydurmaya çalışıyorum hülyasına kapılsa, karşısında böyle akıl ve mantığa isyan etmiş ve bu isyanına rağmen açlıktan ölmeyerek, zorlukların içinden neşeli bir sıçrayışla

Namık Kemal, ben, zaptiye müdürü ve bir iki polis memuru büyükçe bir sandala bindik. Sandal Midilli’ye gidecek olan vapura yanaşıp da vapurun salonundan içeri girince fikrim altüst oldu. Vapurda, Kemal Bey’in akraba ve dostlarından hiç kimse yoktu. Kamarada bir İzmir yolcusu vardı. İşte o kadar. İçim yanıyordu. Kemal Bey de müteessir, hüzünlü görünüyordu. Vapur harekete hazırlandığı sırada, dayanamadım, gözlerim dolu dolu: “Hazret, dedim, dünyanın, insanların senden öğrendiğim garaib-i ahvalini gene sana

Ülke düşman işgali altındayken, “ülkenin en sahibi” pozisyonundaki biri, bir gerekçe sunmadan ülkesinden ayrılıyordu. Dolayısıylada öznesi olduğu eylemi isimlendirmek isteyenlerin önüne geniş mi geniş bir alan açıyordu. Bu terk edişe ister kaçma, ister ihanet ya da aldanma, İngiliz oyunu, sürgün, hadiseleri okuyamama, kaybedilen iktidarı kazanan yeni muktedirlerin sesi, resmi tarih tezi ya da çaresizliğin dibi... Kısaca ne derseniz deyin gerçek tekti: Sultan ülkeden kaçmıştı. Dönmemek üzere değildi bu

Penceremden bakıyorum: mavi deniz, palmiyeler, bahçeler, birbirinden güzel köşkler, ufukta kotralar... San Remo’nun bu manzarası cenneti andırıyor. Fakat ben, cennette değilim; bu manzarayı cehennemin bir köşesinden görüyorum. Kendime mahsus bir cehennem... Bulunduğum katın bir odasında bir tabut var. Günlerden beri duruyor. Bu tabutta Osmanlı hanedanının son hükümdarı Altıncı Mehmet yatıyor. Mehmet Vahdettin, benim kocam... Talihin “hayat yoldaşı” diye karşıma çıkardığı insan... Ölümüne acıyor muyum

Türk edebiyatında Tanzimat’tan günümüze kadar gelmiş geçmiş edebiyatçılarımızın önemli bir kısmı hatıralarını yazıp kitap halinde bastırmışlardır. Bir kısmı ise bunu bir bütün olarak yapmamış, çeşitli zamanlarda ve fırsatlarda “Hayatlarının Unutulmaz Bazı Bölümleri”nden söz etmişlerdir. İşte bu kitap, her iki tarzda da örnek vermiş edebiyatçılarımızdan yapılmış bir derlemedir. Bu “UNUTULMAZ HATIRALAR”ın, sahiplerini bizlere daha yakından tanıtmak yönünden olduğu kadar, edebiyatımızın ve sosyal gelişmemizin

Açık havalı bir sonbahar sabahı, iznini alarak yanına girmiştim. Büyük Adam yatağında, başı biraz yüksekte, arkası üstü yatıyordu. Odayı solgun bir güneş kaplamıştı... Yüzü fildişi rengindeydi; çehresi zayıfladıkça, irileşen o güzel mavi gözleri denize ve Üsküdar sahillerine dalmıştı. Odaya girdiğimi hissedince başını bana doğru çevirdi; yatağın ayak tarafında bir yer göstererek oturmamı işaret etti ve her zamanki sorunusun tekrar etti: - Ne haber? Son 24 saat zarfında günün iç ve dış meselelerine dair habe

Çankaya yolunda bir fayton arabası ilerliyordu. İçinde çok güzel fakat üzgün bir genç kadın vardı. Araba, Gazi Mustafa Kemal’in pencereleri önünden geçerken genç kadın penceresini açtı: Bir yeşil mendil ve bir tabanca… Sonra bir silah sesi işitildi. Atlar ürkmüştü… Dört nala kalktılar. O anda, fayton arabasından yere, kanlar içinde bir genç kadın yuvarlandı. Çankaya Köşkü bir anda allak bullak olmuştu. Gazi Mustafa Kemal odasından fırladı. Dışarıda, güneşli yolda, bir genç vücut bir sedyeye yükleniyordu. Mu

Geniş halk kitleleri Yeşilçam’ın Yıldızlarını gökteki yıldızlar kadar ulaşılmaz, onlar gibi ışıltılı ve parlak buluyorlardı. Yeryüzüne inmiş bu yıldızları sadece sinemalarda görmek yetmiyor, onlarla ilgili her tür ayrıntıya vakıf olabilmek için magazin içeren gazete ve dergileri dikkatle takip ediyorlardı. Türk halkına 300’ün üzerinde film armağan eden ve hayatının sonuna kadar “Aktör“ olarak kalan Cüneyt Arkın, 28 Haziran 2022 tarihinde yaşamını yitirdi. İlgilileri hariç insanların ulaşmaya imkân bulamayac

Atatürk bize, “Benden size kaliteli yaşam formülleri” diye bir çalışma hazırlayıp, bırakmadı! Ama doğru anlaşılıp, yorumlandığında başarılı bir hayatın somut bir mirası olan Türkiye Cumhuriyeti’ni bıraktı. Bu mirası bırakabilmek için de bir filozof olup düşündü, asker olup savaştı, başkomutan olup orduları sevk ve idare etti; bir işçi/çiftçi gibi çalıştı, bir bilim adamı gibi tezler geliştirdi, araştırmalar yaptı, bir girişimci olup projelere imza attı, hatip olup nutuk attı, edebiyatçı olup nutuk yazdı, de