Evet, her şey çürüyor, her şey... İnsanlar da çürümeyecekler mi? Eylül de sanki bahara özlem duyan mahzun bir tazelik sanki üzerine çeken kışın kendini yok etmek isteyen sonbaharın aksine sonsuza kadar kalmak mücadelesi vardır. Fakat bunun için muhtaç olduğu şeylerden yoksun olduktan başka kendisinde de direnç kalmamış ve tabiat bunu anlamış gibi acı bir bezginlik ve düşünceyle, üzerine çeken yalnızlığın, matemin son acılığıyla düşünüyor Sanki ne kadar uğraşırsa uğraşsın, ne kadar direnirse dirensin, k

Türk edebiyatının ilk psikolojik romanı ve bir başyapıt olan Eylül, 1900 yılında Servet-i Fünun dergisinde tefrika edildi, bir yıl sonra da kitap olarak basıldı. Edebiyat-ı Cedidenin önde gelen isimle-rinden olan Mehmet Rauf pek çok hikâye, şiir, piyes ve roman yazsa da hep Eylülün yazarı olarak anıldı. ... Suat, evli bir kadın Necip, akrabasının ve arkadaşının karısına âşık olan bir adam Bir musibet gibi aşka düşen iki insan Süreyyaya duydukları sorumlulukla, dönemin ahlak yargılarıyla imkânsızlaşan aşk

Aşk insanı beş on gün eğlendirir. Hadi, en çok, en çok bir ya da bir buçuk ayda da kederlendirip ümitsiz bırakır diyelim. Fakat hiç altı yedi ay boyunca insanı meşgul edecek bir aşk olabilir mi? Aşk, başlangıcı, doruk noktası, sonra zayıflamasıyla Hepsi birlikte, ancak iki ay süren bir hastalıktır. Nuri Bey Artemis okurunun büyük ilgi gösterdiği Eylülün ardından, yine Mehmet Raufa ait Bir Aşkın Tarihi, Menekşe, Böğürtlen ve Bir Zambağın Hikayesi adlı kısa romanları biraraya getirerek bir ilke imza atıyoru

Birbirlerini buldukları anda, ister istemez kaybedeceklerdi. SUAT, HACER, SÜREYYA VE NECİP'İN HİKAYESİ. Evli bir çift. Bir kız kardeş. Yakın bir dost. Yalnızlık. Tuhaf bir temas. Önlenemez bir açlık. Tüketen bir kıskançlık ve feci bir son. Tüm aşkların sınırsızca imkan dahilinde olduğu, imkansız temasının neredeyse tamamen saf dışı bırakıldığı günümüze inat bir zamanlar aşk neredeyse yasak, acı ve hasret demekti. Kadınların ve erkeklerin kaderlerini başkaları çizer, onlar da bir şekilde bu kadere ayak uy