Bu şiirleri, değişik kağıt parçalarına (biletler, A-4 kağıtlar, parşömen kağıtları, kese kağıtları, peçete parçaları, onlarca çizgisiz defter, ders notları, kitapların boş sayfaları, word dosyaları, notpadlar) yazılmış halde, yatağımın altında oturan kolilerin içinde yıllarca sakladım. Onca yıl, kendi deyimimle `geçmişimin üzerinde uyudum.` Ne zaman kolilerden birini açsam ve şiirlerle karşı karşıya kalsam, içimi derin bir hüzün kaplıyordu. On iki eylülün yarattığı yıkımın yanı sıra, ODTÜ`de darbe öncesi t

Bütün İlkleri Yeniden Yaşa Kısa Özet Kendisinden başkasını haklı olarak göremeyen bir yapıdan, başkasının haklarını savunması beklenemez. Değişmemeyi temel alan bir kişiliğin değişim yanlısı olması beklenemez. Acımasız, bencil ve merhametsiz birinden, adına birlikte denen o koca örtünün bir ucundan tutup da serme işlemine katılması beklenemez. Bütün bu beklenemezler gerçekleşirse, sonuç doğal olarak on iki tane eylül olur. Ve herkesin vardır elbet bir on iki eylülü. Hatırlamasa da, herkes elbet bir gün ço

Kendisinden başkasını haklı olarak göremeyen bir yapıdan, başkasının haklarını savunması beklenemez. Değişmemeyi temel alan bir kişiliğin değişim yanlısı olması beklenemez. Acımasız, bencil ve merhametsiz birinden, adına birlikte denen o koca örtünün bir ucundan tutup da serme işlemine katılması beklenemez. Bütün bu beklenemezler gerçekleşirse, sonuç doğal olarak on iki tane eylül olur. Ve herkesin vardır elbet bir on iki eylülü. Hatırlamasa da, herkes elbet bir gün çocuk olmuştur. Ve tıpkı çocuk-bedeninin

Adı darbe! Neler olduğunu, neler bittiğini anlayamadan kendilerini bir iç savaşın içinde bulan gençlerin, yaşlarına sığmayacak deneyimleri.Adı darbe! 12 Eylül 1980. Türkiye. Sokaklar bölünmüş, Düşünceler bölünmüş. Eylemler bölünmüş. Ama hayat tüm tamlığıyla akıyor. Bu öyle bir darbe, öyle bir darbe ki, aklın boyutlarını, aklın hayal gücünü aşan bir şiddetin, hukuksuzca ve haksızca yargılamanın resmi.Onlar insandı. Onlar insandı. Ölenler insandı. İşkence görenler, gözaltında öldürülenler insandı. Çocuklar va

‘Bir çocuğu anlamak içi pedagoji ilmi hatmetmek gerekmez. Çocuklar anlatılır. Gerçek yüzlerinde ayakkabı kutusundan bozma maskeler taşımaz çocuklar.’ Birinci sınıftaki ilk öğretmenimi düşündüm. Yanlış oldu örtmenim dediğim için elime cetvelle vuruşunu, yaptığı yanlış toplamalar ı, sol elle yazmama kızmasını, derste bir taraftan örgü örüp bir taraftan sorduğu soruları, ondan kurtulup fitnat örtmenimin sınıfına geçişimi... fitnat örtmenimi... Anladıklarım söylediklerinden farklıydı. Anladıklarım söy