Hassas bir adam... Çiçekçi... Bağlanamıyor kimseye. Kendi kalabalığından bile korkuyor. Düşünceleri daldan dala uçuyor, şarkılar eşliğinde... Adı Talip... Dünyası sadece kendisinin hissettiği bir depremle altüst oluyor... Sarsıntının muradı belli: İçinden dışına çıkmaya zorluyor onu... Bunu da dedesinin vasiyeti aracılığıyla yapıyor: Hafız ol! Bir de Damla var tabii... Her gördüğünde ona bin soru, bin bir duygu bırakan liseli kız. Aşk kokusu yayılıyor havaya. Ne yana dönse o koku kaybolmuyor. Talip’

Her şey o gün Defne'nin sınıf gezisinde hayvanat bahçesine gitmesiyle başladı. Hayvanlar pek mutlu görünmüyorlardı. Hele o geyik yavrusu… Defne'yle arasında sihirli bir bağ oluşuvermiş, geyikçik Defne'ye derdini anlatmıştı. Anne babasından koparılıp buraya konulduğundan beri evini çok özlüyordu. Defne ne yapıp edip ona yardım etmeliydi. Ama bunu tek başına yapamazdı. Babaannesi Nuriş ve veteriner amcası Kerem’le birlikte muhteşem bir macera onu bekliyordu. Hayvan haklarını merkezine alan bu romanı oku

Dünya adlı otelin lobisindesin. Valizin transfere hazır. Ağzı açık şimdilik. Ölüm Meleği, o yakışıklı bellboy gelince çekilecek fermuarı. Eylemler alta, niyetler üste kondu. İcabet ettiğin davetler ön gözde. Bak şurada gizli bir bölme var, rıza gömleğini oraya yerleştir, şükür yelpazeni bir de. Helal ettin tüm haklarını. Aferin, yoksa ağırlık yapacaktı sana. Var vaktin hâlâ, düşün ne koyabilirsin daha… Nuriye Akman’dan yaşlanmaya, yaş almaya dair bir dertleşme Yaşlı Şarkılar…Bahçedeki çınar ağacından

Önce tencerelerin karnı acıkır burada. İnsanlar susamadan sürahiler yanar susuzluktan. Tavalar sır döker tabaklara. Şişeler bardakları tutkuyla öperken kepçelerden kaşıklara arzu akar. Ekmeğin zevkini ilk sepetler çıkarır, yemeğinse çatal bıçaklar. Her gün düğün dernektir. Ne fırın yitirir hararetini, ne ocağın ateşi söner. Mutfak aşkla döndüğünden Sofra'nın tadına doyulmaz. Burası Büyülü Sofra'ydı işte... Zekânın kuyusuna düşen Kleopatra, sureti haktan görünüp Allah'a cihad açan Yezid, iyileşme arzusundaki

Geceden Doğan, Nuriye Akmanın kaleminden, kuşaktan kuşağa aktarılan aşikâr ve sırlı bilginin hikâyesi. Hayat görünmeyen yüzünü resmetmek isterse, fırçayı kimin eline vereceği belli olmaz... Osmanlının sonu, yeni cumhuriyetin başında İzmirli iki aile; Levanten Montanarolar ile Cenubîler... Karanlıktan korkup geceyi seven Ali Cenubî, ölümün eşiğinde babadan doğ emri alan Antonio Montarano, susarak konuşan Gönül, anlamadığı bir dua zihnine nakşolan Rosa, her şeyin tarihini tutup kendi tarihinden kaça

Nuriye Akmandan bir yazarın varlığına anlam bulma mücadelesini anlatan etkileyici bir roman Adını ve yüzünü okurlarından yıllarca saklayan ünlü bir yazar, son kitabında kendini anlatmaya karar verir. Ben adını verdiği eseri, daha önce yazdığı 29 romanın şerhi olduğu kadar, övünç duyduğu egosunu da gözler önüne sermektedir. Yazar, dinlenmek üzere gittiği bir sahil kasabasında cinsiyeti belirsiz birine âşık olur. Kadın mısın, erkek mi? sorusunu reddeder, çünkü bu sıradışı aşkı, çok güvendiği kalemine muazz

... İğde camdan içeri üflemeye başladı. Üçünü de bir ürperti sardı. Nice sonra kaos bitti. Ağacın ritmi çocuğa doldu. Toprağın altında yürüyen tüm böceklerin ayak sesleri yorganın altına sızdı. Ardından otların solukları yastığa ilişti. Uzak denizlerden iki dalga yanaştı ruhuna; bir yükseldi, bir alçaldı; hışırdayarak çarşaf olup çocuğun altına uzandı. Sırrı tempo tutar gibi nefesini onlarınkine uydurdu. Korkusu buharlaştı. Yine de sükunundan bir kelime bile doğmadı... Ve... Biz size kaval çaldık, siz oynam

Şeyhine inancını yitirip başörtüsünü çıkartarak kendini arayışın dalgalı sularına atan genç bir kadın... Rüyalarının peşine düşüp dünyayı dolaşan ve sonunda bir rüya ressamına dönüşen genç bir adam... Paramparça bir kafa, ezilmiş bir yürek ve ölüm kokusuyla büyümüş bir çocuk... Ve tarihi mekanlara bırakılan "Örtünün" mesajı ile kesik kadın organları... Örtü, gözlerimizle görmeye çalıştığımız, ama giderek bizim için bir kaosa dönüşen temel insani sorunlara, günlük sosyal ve politik gerçeklere farklı "bak

Saymakla bitmez, röportaj okumanın nimetleri. Her cevaptan bize düşen sorular vardır. Başkalarına yöneltilen her soruyu bizim cevaplandırmamız gerekir. Cehenneme giden yollar iyi niyet taşlarıyla örülüdür. Cennetin yollarında dikenler döşelidir. Hem ne malum, tek bir kişi cehennemi hak edecektir. O biz miyiz, biz olabilir miyiz, bu yüzden sorulmayan tek bir soru kalmamalıdır. Çekinmeden, korkmadan sormak gerekir. İçtenlik kuşanırsa yanıtlar, açıklıktan nefes alırsa kanatması şifadır, her dikenin bir gülü va