Kadınlığın İnşası, toplumsal yapımızda kadın olmanın/var olma(ma)nın izlerini sürmektedir. Bu takipte, çift kutuplu toplumsal cinsiyet teorisi bir dedektör işlevi görür. Kadının kendine yabancılaştırılmasından, örselenmiş benliğine; şiddetten kendi olamamasına varıncaya kadar aile-den, topluma, kurumlardan erk odaklarına uzanan mevzilerde kadınlık öykülerine odaklanılır. Sonuçta kadının, ya depresif bir çöküntüye mahkûm olduğu, ya da hasarlı bir devingenliğe/çalışma tutkusuna yönelmek zorunda kaldığı görülü

Andrei Tarkovsky'nin sanata dair vurgusu bu çalışmanın çıkış noktasıdır. Ona göre sanat, dünyanın yapımcısına -İlah- benzediğimiz belirli bir andır. Bu yüzden yaratandan bağımsız bir sanata asla inanmadım, der Tarkovsky. Şöyle sürdürür sözlerini: Tanrı’sız bir sanata inanmıyorum. Sanatın anlamı yakarmadır. 'Bu benim yakarışım. Eğer bu dua, bu yakarış, benim filmlerim insanları Tanrı’ya yöneltebilirse ne mutlu bana. Yaşamım esas anlamını bulacak. Hizmet etmek; ama bunu asla başkalarına empoze etmeye kalkışma

Antropoloji disiplini insanı kültürel, toplumsal ve biyolojik çeşitliliği içinde farklılık ve benzerlik vurgusuyla incelemeyi hedefler. Bütünsel bakış açısını mümkün olduğunca tatbik etmeye çalışır. Çünkü bu disiplin, bütün zamanlarda yaşamış olan veya yaşayan tüm insanlara ilişkindir; insana ve insanlığa dair boyutların hepsini kapsar. Prensipte, tüm toplulukların tüm kurumlarıyla ilgilenir. Antropoloji özellikle kültürel görecelilik, bağlamın derinlemesine incelenmesi ve kültürler-arası karşılaştırmalara

Eğitim felsefesi  eğitimin doğası, süreci, amaçları ve idealleri ile ilgilenen bir felsefi alandır. Eğitim, toplumsal kurumlar bağlamında veya varoluşsal gelişme süreci içinde ele alınabilir. Eğitim felsefesi ise, konunun toplumsal yönünden ziyade insanlık açısından eğitimin köklerini ve seyrini yakalamayı hedefler. Eğitim felsefecileri yaşadıkları toplumun ihtiyaçlarını göz önünde bulundurarak yeni kavramlar ve kuramlar üretir, ürettikleri bu kuramlar sayesinde toplumun eğitimine yön vermiş olurlar.İnsanla

Descartes'ın modern düşüncede açtığı gedikten dolayı, bundan böyle ruh ve beden kesin olarak birbirinden ayrılmış­tı. Dolayısıyla ruh, dolaşım dışı kalan bir sürgündeydi adeta. Bunun bireysel bir yansıması olarak, 'ben' de, kendine tutuk- luydu. Çünkü o, ‘düşünüyorum öyleyse varım' derken kalın duvarlarla örülü ben’ini izole etmişti. Zira Descartes, düşün­mek için herhangi bir uyarıcı ve diyalog olmadan da insanın düşündüğünü belki de sadece düşündüğünü söylemişti. Kısa­cası insan, duyu dünyasından yalıtıl

Bu çalışma, ülkemizde dinin kendi yörüngesinden nasıl çıkarıldığı ve müntesiplerinde inşa yerine tahribat oluşturduğunu göstermeyi hedefler. Zira iman inşa eder, ufuk açar; oysa inanç akideleri zamanla ya dogmatizm üretir ya da fanatizme saplanır. Bu da doğal olarak `varoluşsal kırılmalara` neden olur. Modern Türkiye`de din her daim serencamlı ve sancılı bir alana itilmiştir. Bu zorlu yokuş da, rasyonelleşmeyi ve inanca evrilmeyi daha iyi bir reçete olarak düşünmüştür. Oysa rasyonelleşen din -bu, dinin irra

Çağrı, bizi bize davet ediyor... Sürgünde olan ruhlara bir davetiye gönderiyor... Ziğra bunca uzaklaşma, bu kadar istikamet sapmasının sonuçlarını gösterirken adrese dair de önemli pencereler açıyor. Yunus'tan Mevlana'ya; İbn Arabi'den Süleyman Çelebi'ye, Gazali'den İbn Hazm'a varıncaya kadarmühim ruh şubelerinin dökümünü yapıyor Çağrı. Bu ruh şubelerşnde gezerken, akıldan gönüle, dünyadan ukbaya, ruhdan bedene pek çok boyutta istikametten sapmanın anlamı da görülmüş olacak...

Modern Türkiye`nin temelleri inşa edilirken, din ve dine dair kurum ve oluşumlar paranteze alınmıştı. Sorunlar da şimdilerde paketlenmiş halde kaldırılan bu parantezden sökün etti. Kültürü besleyen ana damar din, kuşkusuz kurutulamazdı. Bastırıldıkca, engellendikçe, merdiven altı dindarlığı oluştu. Ancak bu illegal oluşumların yavaş yavaş sekulerlesmeyi beslediği gerceği gözden kacırıldı. İntisap edenleri tatmin etmeyen, dine mesafeli olanları iyice uzaklastıran `sahte dindar kimlikler` coğaldı. Bu dönemeçt

Şiddet Çağında Sosyal Hizmetler ve Manevi Destek, önemli bir kavşağı işaret ediyor. İlkin, içinden geçmekte olduğumuz zamanların Şiddet Çağı olduğunu söylerken, bu hak ihlalinin ruh ve beden ayrımına dayandığını gösteriyor. Sonra bedeni öne çıkaran yapılanmaların, ister şehir, ister güzel beden, ister kapital küresel dünya olsun, ruhtan apardığını şimdilerde ise ruha neredeyse iade etmek zorunda kaldıklarını ima eder. İşte bu kavşakta manevi destek birimleri, varlık beyan ederken kavşaktan adeta tabela kal

Modern düşüncede Descartes başta olmak üzere Spinoza ve Leibniz gibi düşünürler rasyonel teolojinin sözcülüğünü yaparken akıl hakikatleri ile iman hakikatlerinin uygunluğu'nu iddia etmişlerdir. Dahası onlar vahyin ve mucizenin geçerliliğini aklın temin edebileceğini ileri sürmüşlerdir. Hatta dini hakikatlere aklın zaten ulaşabileceğini söylemek suretiyle Tanrı'nın bilinebileceğini veya kanıtlanabileceğini ve bunda sadece aklın gerçekleştirebilceğini ifade etmişlerdir.

Avrupa'ya 1960'larda başlayan göç dalgası şimdilerde bambaşka bir mahiyettedir. İlk başlarda bile 'göçmen' yerine 'yabancılar' ifadesi kullanılırken, 2000'li yıllara gelindiğinde daha çok Hollandalı Müslüman algısı dolaşıma girmiş durumdadır. Söz konusu grup içinde kendini seküler ve dine mesafeli olarak tanımlayanlar bile, Avrupalının gözünde, müslüman olarak görünmektedir. Zira kültür, dinin yerini çoktan kaplamış durumdadır. Avrupalı Müslüman ibaresi esasında yeni bir atmosferde Müslüman kimliğini göste

Modern düşünce, akla aklı referans kıldığından bu güne, yüce akıl sorgulanmaz bir şekilde otorite yapıldı. Descartes başta olmak üzere diğer rasyonalistler, aklı yanılmaz devlet baba kıldılar. Dolayısıyla siyaset felsefesinin de kısmen parkesini döşediler. Devlet yanılmaz akıl ve bu aklın işleme biçiminin diğer adı bürokrasi olacaktır. Orta Çağ`da Tanrı Modern dönemde devlet başkanı ve akıl olacaktır. Sonra, Kant bu akla fazlaca tapmayı bir dilem olarak ilan edecektir: Hiç bir otoriteye itaat etme yalnızca

1990'lı yıllarda küresel bir dünya anlatısının yıldızı parlarken, sınırların iptali, duvarların kaldırılması, vizelerin askıya alınması ve köprülerin çoğaltılması konuşuluyordu. Dolayısıyla farklı kültürdeki insanların bir arada yaşayabilmesinin önü açılırken, çokkültürlülük söylemi de neredeyse moda olmuştu. Ancak şimdilerde globalleşmenin veya küreselleşmenin iflası gündeme gelmeye başlayınca, yeniden kalın çizgiler ve bariyerler hatta kapanlar icat edilmeye başlandı... Bilhassa yeni göçmen akınları ve mü

Modern Batı düşüncesinin bir tür tekrara düşmesini, onun yeni ufuklar açamamasını dahası neredeyse bir tünel bakışına duçar oluşunu onmaz bir yara olarak okuyan Heidegger, içinde bulunduğumuz durumdan bizi ancak bir Tanrı kurtarabilir demişti . Sonuçta moderni-tenin bilançosunu, telafi veya rehabilite etmek mucizeye kalmıştı. V. Frankl'ın tespitiyle, bugün sıkıntı ve kayıtsızlık yayılmaktadır. Boşluk ve anlamsızlık duygusu da adeta kol gezmektedir.Varoluşsal vakum diye adlandırdığım şeye bugünün kitlesel ne

Evlilik bir tür karşılaşmaysa, evlilik hayatınızı ve seçtiğiniz eşlerinizi, gelin isterseniz Hint bilgeliğiyle düşünelim: İlk kural: Karşına çıkan kişiler her kimse, doğru kişilerdir. Bunun anlamı şudur, hayatımızda kimse tesadüfen karşımıza çıkmaz. Karşımıza çıkan, etrafımızda olan herkesin bir nedeni vardır, ya bizi bir yere götürürler ya da bize bir şey öğretirler. İkinci kural: Yaşanmış olan her ne ise, sadece yaşanabilecek olandır. Hiç bir şey, hem de hiç bir şey yaşadığımız şeyi değiştiremezdi. Yaşad

Modern Türkiye'nin devrimle kurulmuş olması, şüphesiz kendinde ciddi sorunlarla, yeni bir sayfa açması anlamına geliyordu. Çünkü toplumsal yapının ve değişimin, yavaş yavaş, hatırlayarak, revize olarak ve yenilenerek oluşması gerekir. En sarsıntılı değişim devrimdir. Birdenbire değişim, ivedi olduğu için, istenen bir durum gibi görünse de sancısı uzun yıllar devam eder. İşte Türk toplumsal yapısının son dönemdeki çekişmeli durumunun gerisinde bu ve buna bağlı sorunlar vardır. Toplumsal yapının eğitim aygıtı

Modern düşüncenin amaçlanması bir yana, sonuç itibariyle bir tür proje görünümü verdiği açıktır. Bu görünüm, politikadan dine, etikten estetiğe ve belki de daha önemlisi ideolojiye varıncaya kadar birbiriyle tutarlı, birbirinin hikayesini tamamlayıcı bir panoramaya tekabül etmektedir. Modernite projesinde, ilkin doğal din ve doğal etik anlayışı ekseninde, olgu ve değer, dahası varlık ve değer arasındaki organik bağın koparılması hedeflenmiştir. İkinci adımda ise bilginin dominantlığı ve varlığın geriye itil