Hikayeciliği ve edebiyat kuramına verdiği emekle tanıdığımız Gökdemir İhsan’ın yeni kitabı Platon’un İmkânsız Estetiği ve Sanat, ilk elde Platon felsefesi ile sanat arasındaki çetrefil, hatta düşmanca olduğu kabul edilen ilişkiyi ele alıyor. Burayı çıkış noktası alarak hakkında artık yeni bir şey söylenemeyeceği düşünülen, fakat çoğunlukla yanlış anlaşılmış bir filozofun sanat konusundaki görüşlerine dair yerleşik bütün varsayımları tartışmaya açıyor, bu görüşlerin radikal bir eleştirisine girişiyor. Bugüne

Campbell'ın geleneksel anlatıda teşhis ederek literatüre eklediği "kahramanın yolculuğunun" modern dönemdeki etabının ele alındığı bu kitapta Gökdemir İhsan modern edebiyatta yolculuğun anlamsızlaştığını, hatta giderek yolculuk fikrinin dahi yok olduğunu iddia ediyor. Modern kahramanın yolculuğunu bir "düşüş", daha yöneltik bir ifadeyle "kendi içine düşüş" olarak tarif eden yazar, farklı zamanlarda ve farklı ülkelerde yazılmış hikayeler, romanlar ve şiirler üzerinden aydınlanma, din, bireysellik, modernite

Ad nedir? Adın adlandırılanla ilişkisi nedir? Adlandırılmanın bir doğası var mı? Adların doğruluğundan söz edilebilir mi? Adları veren kim? Kutsal/köken dil hangisi? Platon'un Kratylos adlı diyalogu hakkında söylenmemiş söz kaldı mı? Dili sorunsallaştıran hemen her düşünürün binlerce yıldır temas etmek zorunda kaldığı bu metin hakkında yeni bir söz söylenebilir mi? Metnin yorumcuları şimdiye kadar Platon'un ya doğalcı ya da uzlaşmacı olduğunu iddia ettiler; üçüncü yolcular ise onun ne doğalcı ne de uzlaşm

"Kendisine şimdiden birkaç başyapıt borçlu olduğumuz meşhur romancı1 Gökdemir İhsan2, ününe yakışan bir ustalıkla kotarılmış bu yeni romanında3, karakterlerini yediden yetmişe herkesin anlayabileceği bir atmosferde soluk alan, hatları açıkça çizilmiş kişilerden seçmeye özen göstermiş: Kitabın entrikası, romanın3 kahramanının, ilk gördüğü insanla kavgaya tutuşan esrarengiz bir karakterle bir otobüste karşılaşmasının etrafında dönüyor. Son bölümde, bu gizemli karakteri, Dandyliğin öncülerinden biri olan b

Efendice bir hikâye yazmak varken neden bir bulmaca bıraksın ki aklı başında biri? Sen misin aklı başında olan? Güzel bir rüya görüyorsun: Ben bir hüsn-ü kuruntudur! Yanlış anlama sakın: Güzellik kuruntuda değil, sende. Muamma da yok, şifre de. Hiç kafanı karıştırmaya çalışma. Akıl kârı değil: Dünya benim tasarımımmış. Olacak iş değil! Ama bulmacanın bir şifre içermesi gerekiyordu, hem okudun hemi yazdın. İstiareyi de remzi de boşver!