"Çok Uzak Fazla Yakın" ve "Sınırlarda" adlı oyunlardan oluşan Toplu Oyunlar III´le tamamlanan Adalet Ağaoğlu´nun tiyatro eserleri, yalnızca bir ustanın otuz yılı aşkın bir tiyatro serüvenini izleme fırsatını yakalamakta kalmıyor, ayrıca Türkiye´nin toplumsal yapısındaki birçok değişmenin izlerini de sürebiliyorsunuz. Büyük bir yazarın, yaşanan bütün olumsuzluklara rağmen, umudu elden bırakmayan oyunları toplu halde okurun karşısında.

ÖYLE Kargaşada BÖYLE Karşılaşmalar, Adalet Ağaoğlu´nun daha önce yayımlanan Karşılaşmalar ve Başka Karşılaşmalar kitapları gibi, denemeler ve değinilerden oluşuyor. Bir bölümü "ısmarlama", bir bölümü "arkadan itilmemin sonucu", bir bölümü de belli "sorumluluk" duygularıyla yazılmış, okura çok şey söyleyen, dürtücü yazılar... "Gerilime karşı alınmış yatıştırma hapları... Ne denirse densin, öyle eni boyu, ne zaman başlayıp ne zaman biteceği belli olmayan karmaşa karnavalına işte böyle, eni boyu belli, mas

"Tombala", "Kozalar", "Çıkış" ve "Bir Kahramanın Ölümü" adlı oyunları bir araya getiren Toplu Oyunlar II, kadını ve erkeği ezen, hiçleştiren ´baskı´ biçimlerini; toplumların ´kahraman´ yaratma ihtiyacını; toplumsal sarsıntılardan en az yara alarak çıkmaya çabalayan duyarsız insanları; kısacası günümüz dünyasının yalnızlarını çıkarıyor karşımıza. Eleştirel duruşunu elden bırakmayan Adalet Ağaoğlu´nun tiyatro eserlerine bir yakın çekim daha...

Hayır...´la birlikte, Adalet Ağaoğlu, içinde yaşadığımız "Dar Zamanlar"a uçsuz bucaksız bir genişlik vermeyi başarmıştır: Bir Düğün Gecesi´nin bittiği yerden başlayarak, Türkiye´nin son dönemini sarsan bütün sahneleri içeren bu romanla, yazar, yüksek debili bir ırmağı detayla getiriyor.

"Dar Zamanlar" üçlemesinin ilk kitabı olan Ölmeye Yatmak, yayımlandığı günden başlayarak Türkiye´deki roman tartışmalarının odak noktasına yerleşti. Adalet Ağaoğlu´nun yazarlık güzergahında bir dönemeç niteliği taşıyan bu yapıt, edebiyatımızda da benzer bir rol oynadı: Yakın geçmişimize tutulan hassas bir ayna.

Adalet Ağaoğlu Türk edebiyatının, sanatsal arayışından ödün vermeden yaygınlaşabilmiş, yapıtını geniş kitlelere ulaştırabilmiş ender yazarlarından biri. Romanları, öyküleri, oyunları ve denemeleriyle sağladığı bütünlük onu çoktan kültürümüzün kilit kişilikleri arasına yerleştirdi. Romantik / Bir Viyana Yazı temelde yaşadığımız dünyanın ağırlığını üzerinde taşıyan insanların romanı. Bir ucu Tarih´in sık sık maskelenen gerçeğinin, bir ucuysa hatları belirsiz bir geleceğin içinde yol açan şahısların sorgulayıc

Yazsonu (1980); Adalet Ağaoğlunun romancılığının etkisini yaygınlaştırdığı 70li yılların ikinci yarısına odaklanan dördüncü romanı. Dönemin atmosferinde, bir yazsonunun hüzünlü yalnızlığında, bir Akdeniz kasabasına gelmiş kişilerin bir yandan kendileriyle, geçmişleriyle ve birbirleriyle hesaplaşmalarının, diğer yandan da yaşanan toplumsal ortamın insanların hayatlarına nasıl da sızdığının, iz bıraktığının romanı...

"Yazar, kendi çaresizliğini yazamaz. Başkalarını yazması da bundandır." Damla Damla Günler I (1969-1983), 1969`da Adalet Ağaoğlu`nu TRT`den istifaya doğru götürecek bir "karar zamanı" ile açılan ve günler boyu Türkiye`nin `68 sonrası yakın tarihi ile yazınsal tarihine birinci elden ışık düşüren yetkin bir tanıklık. Damla Damla Günler, yazınsal duyarlılığı ile toplumsal duyarlılığı hep el ele gitmiş bir Türkiye aydınının gözünden, içinden hep birlikte geçtiğimiz o hareketli ve hararetli günlerin hem soluk

... Yazar bu kitabın son öyküsünü, yoğun bir tedavi gördüğü Almanya´dan yayıncısına yollarken "Zaman´ı çok didiklemiştim. Şimdi o beni didikliyor, didik didik ediyor hem de..." diyordu. Uzun zamandır yeni bir Adalet Ağaoğlu kitabı bekleyenlere, hayatın savunulmaya değer olduğuna inananlara... hayatı her alanda savunmanın ince ayrıntıları: Her zamanki Adalet Ağaoğlu ustalığıyla. (Arka Kapak)

"Geçerken"de Adalet Ağaoğlu´nun 1975-85 yılları arasında yazdığı, sadece sanat ve edebiyatla ilgili yazılar yer alıyor: Aradan on yıl geçerken, geçerliklerini yitirmemiş, tersine çeşitli vesilelerle tekrar tekrar kanıtlamış yazılar... Anılarını yazarken bile yaratıcı çabadan, yeni arayışlardan kaçınmamış bir yazardan, tartışmacı bir sorgulayıcılık... (Arka Kapak)

´´Bayanlar, baylar! Çoğunuz da birçok kere dışa vurulamamış derin kederler yüzünden kırmızı ya da beyaz pekçok şarap içmiş ve karlı kazalı bir gecenin sonunda isyanı, kederi, korkuyu, utanç ve ´kör talihi´ tutuklatmak için nereye başvuracağınızı bilemez duruma gelmiş olabilirsiniz. Aaa, ama hayır! Buraya onu karıştırmayın, demiş kızları da. Şark Yıldızı Şarkta kaldı. Bizim çok şarap içtiğimiz gece çok özel ölülerimiz vardı. Kim bilebilir ki? Kimsenin bilmesi gerekmiyor. ´Garson! Şu benim beyaz şarap l

"Karşılaşmalar´ın şimdi elinizde tuttuğunuz türden deneme, değini, söyleşi alaşımı (...) bir kitap için çok çağrışımlı bir ad olduğuna inanıyorum. Bunu, Cumhuriyet gazetesinde çıkan köşe yazılarıma ´Karşılaşmalar´ adını verirken de açıklamıştım: Sözcüğü bütün olarak aldığınızda da, parçalara böldüğünüzde de ortaya çeşitli karşı olma, karşı durma, kaçma, buluşma, kucaklaşma, burun buruna gelme, öte kıyıya geçme, karşılaşma durumları çıkmaktadır: Karşı / Karşıla / Karşılaş / Karşılaşma / (yine) Karşılaşma /

DUVAR : "Gerçi ecdadım iki kez göçmüştür göçmesine bir tohum yüzünden. Ama o zamanlar, hep zeytinlik, incirlikti bütün buraları O zamanlar bile ancak sadece bir kez Bir zeytin kökü yüzünden çatlayıp dağıldık biz. bir kez de bir yaban inciriyle bölündük sağ yamacımızdan. Kısacası işte yediysek yediysek sekiz yüzyılda belimize ikicik darbe yedik. Siz eyy andızlar ! Artık zor gidersiniz benim böğrüme Daha uzun yaşadım ben zeytinlerden ve yaban incirlerinden Korkum yok sizden !" diyen duvarın içine, küçük bir

Bir Düğün Gecesi, edebiyatımızda eşine az rastlanan bir anatomi dersi: Adalet Ağaoğlu´nun, içinde yaşadığımız bir dönemi, toplumsal örgüyü ve bireysel çırpınışları usta fırça darbeleriyle betimlediği bu roman, yayımlandığı yıl Türkiye´de verilen bütün edebiyat ödüllerini toplamıştı.

Çıkış, yazarın tek perdelik oyunlarından olup, bir dönemin toplumsal karmaşası içinde boğulup kalmış baba ve kızının arayış süreçlerini yansıtıyor. Babanın temsil ettiği güvenlik ve tutsaklık, kızının temsil ettiği özgürlük ve tehlike ikilemi arasında kalan insanın seçim yapma zorlukları sorgulanıyor. Kozalar, aylak, sorumsuz ama gösterişe düşkün üç orta sınıf kadının 1970li yıllarda, toplumun üzerine çöken anarşi ve baskıdan habersiz, kendi dünyalarında, bastırılmış cinsel istekleri, para ve mal tutkuları

´´Bir kimse, oltasını neden, içinde tek balık olmadığını bildiği bir göle sarkıtır ve orada, o göl kıyısında oturup saatlerce bekler?´´ Yazsonu´ nda bu soru, kahramanın ağzından bir Akdeniz´ in büyülü atmosferine kendilerini bir kez kaptıranlar, içinde balık olmadığını çok iyi bildikleri sulara da olta atmakta belki hiçbir sakınca görmeyeceklerdir. Çünkü aranan, ya aslında ´bulunması istenmeyen´ dir, ya da oltaya takıldığı anda, arayış sürsün diye, hemen özgür bırakılacaktır... Adalet Ağaoğlu´ nun Yazsonu,