Çıkış, yazarın tek perdelik oyunlarından olup, bir dönemin toplumsal karmaşası içinde boğulup kalmış baba ve kızının arayış süreçlerini yansıtıyor. Babanın temsil ettiği güvenlik ve tutsaklık, kızının temsil ettiği özgürlük ve tehlike ikilemi arasında kalan insanın seçim yapma zorlukları sorgulanıyor. Kozalar, aylak, sorumsuz ama gösterişe düşkün üç orta sınıf kadının 1970li yıllarda, toplumun üzerine çöken anarşi ve baskıdan habersiz, kendi dünyalarında, bastırılmış cinsel istekleri, para ve mal tutkuları ile bencilce sürdürdükleri amaçsız yaşamlarını sergiliyor. Sahip olduklarını ellerinden kaçırmamak için çırpınan bu kadınlar, kendilerini adeta bir koza içine hapsetmişlerdir. Kendini Yazan Şarkı ise, yine 1970li yıllarda, toplum düzenini değiştirmek için eyleme geçen bir grup gencin, bir köy ortamında yaşadıkları dramı anlatıyor; onların dramı, o köydeki kahırlı, özverili, dayanıklı bir köy kadınının dramı ile çakışır. Çok Uzak Fazla Yakın, iki kardeşin sevgi, tutku ve hatta kıskançlık ile yoğrulmuş ilişkilerini yansıtıyor. Oyunda, insanın sevdiği kimseye bağlantısı ile, bağımsız olma isteğinin çatışması anlatılıyor.