Selim İleri´den İTTİHAT ve TERAKKİ´den 12 Eylül´e gidip gelen ve ´´ GEÇMİŞ, BİR DAHA GERİ GELMEYECEK ZAMANLAR´´ balığı adı altında topladığı 5 kitaplık bir Nehir Roman dizisi. Geniş bir tarih perspektifinden günümüze duyarlı bir bakış. 1.kitap, Mavi Kanatlarınla Yalnız Benim Olsaydın/ İlk baskı 1991 2.kitap, Gramafon Hâlâ Çalıyor / İlk baskı 1995 3.kitap, Cemil Şevket Bey,Aynalı Dolaba İki El Revolver/ İlk baskı 1997 4.kitap, Solmaz Hanım, Kimsesiz Okurlar İçin/ İlk baskı 2000 5.kitap, Daha D

Selim İleri´den İTTİHAT ve TERAKKİ´den 12 Eylül´e gidip gelen ve ´´ GEÇMİŞ, BİR DAHA GERİ GELMEYECEK ZAMANLAR´´ balığı adı altında topladığı 5 kitaplık bir Nehir Roman dizisi. Geniş bir tarih perspektifinden günümüze duyarlı bir bakış. 1.kitap, Mavi Kanatlarınla Yalnız Benim Olsaydın/ İlk baskı 1991 2.kitap, Gramafon Hâlâ Çalıyor / İlk baskı 1995 3.kitap, Cemil Şevket Bey,Aynalı Dolaba İki El Revolver/ İlk baskı 1997 4.kitap, Solmaz Hanım, Kimsesiz Okurlar İçin/ İlk baskı 2000 5.kitap, Daha D

İlk kez 1971 yılında yayımlanmış olan kitabı 36 yıl sonra tekrar yayımlıyoruz. Üzerinden bunca zaman geçmesine rağmen aynı sıcaklık ve lezzeti hissedeceğiniz bu kitap, Selim İleri´ nin Türk edebiyatının ´´klasik yazarları´´ arasına çoktan girmiş olduğunun da âdeta yeni bir belgesi.

"Artık biliyorum ki, bazı insanlar... büyük çoğunluk, sonsuza dek böyle yaşayacak, çaresiz, kandırılmış, iktidarlara yenik düşmüş, hep ezik, hep horgörüde, İrene´den bin yıllar sonra da yoksul... Yoksul!"

Yıl 1950 falan herhalde. Kadıköyü Bahariye Caddesi'ndeki Gerede Apartmanı'nın giriş katındaki balkon. Babam, ablam Meral'lle geliyor ki, mevsim sonbahar. Ve güneşli bir öğleden sonra. Yıl şimdi 2006. Fotoğraftaki kendime bir yabancıya bakar gibi bakıyorum. Doğup büyüdüğüm İstanbul'a da çoğu kez öyle bakıyorum zaten. Bu yüzden sürüyor İstanbul Kitapları. İstanbul Hatıralar Kolonyası'nı bu yüzden kaleme getirdim. Geçmiş elli yılın dökümünde, tarihî ve soylu bir kentin bana yansımış, bende hâlâ yaşayan öyküsün

Yıl 1950 falan herhalde. Kadıköyü Bahariye Caddesi'ndeki Gerede Apartmanı'nın giriş katındaki balkon. Babam, ablam Meral'lle geliyor ki, mevsim sonbahar. Ve güneşli bir öğleden sonra. Yıl şimdi 2006. Fotoğraftaki kendime bir yabancıya bakar gibi bakıyorum. Doğup büyüdüğüm İstanbul'a da çoğu kez öyle bakıyorum zaten. Bu yüzden sürüyor İstanbul Kitapları. İstanbul Hatıralar Kolonyası'nı bu yüzden kaleme getirdim. Geçmiş elli yılın dökümünde, tarihî ve soylu bir kentin bana yansımış, bende hâlâ yaşayan öyküsün

Yaz sonu sıcağı Bodrum’u yakıp kavururken, cinsel açlıktan, toplumsal uzaklıklardan, kişisel sıkıntılardan kavrulanlardır kahramanlarımız. Bastırılmış, sıkıştırılmış, ezilmiş ya da ezenlerdir. Eksiklikleri ortadadır gün gibi, ama vurdumduymaz Bodrum havası esmektedir hepsinin çevresinde. Denizin mavisi, gökyüzünün sıcağı taşıyan o puslu grisi, hepsi üstüne vurmaktadır kahramanlarımızın. Usanmışlıktır üzerlerine sinen, aydın da olsa, alt sınıftan ya da sıradan insanlar sınıfından, hepsi yitip gitmiştir aslın

Artık hayatta olmadığın bir zamanda -nice yıllar geçmiş, belki elli altmış yıl sen öleli, belki daha fazla-, senin şimdi Aşk-ı Memnu u, Sergüzeşt i, Eylül ü okuduğun gibi, bu yazdıklarını okuyanlar çıkacaksa; bir Eylül, bir Ahmet Haşim şiiri yazabilmişsen; şimdi neler hissettiğini, yazarken hangi acılardan, sınavlardan geçtiğini onlar da hissedecekler. Onlara, var olup olmayacaklarını hiçbir zaman öğrenemeyeceğin insanlara yazılmış mektup gibi olcak. Okuyacaklar. Bir an durup, yazarı... seni, şu yaz sonu

Selim İleri`nin yetkin ve güçlü kaleminden çıkan Kafes, yeniden okurlarıyla buluşurken, okuyucuyu da müthiş bir hayal dünyasına davet ediyor. Selim İleri romanlarının içinde farklı bir yere sahip olan bu kitabı okumadıysanız fırsatı kaçırmayın.

Yakın dönem siyaset hayatımızın göz kamaştırıcı bir taşlaması. Bu roman için Ahmet Oktay şöyle yazıyordu: "Selim ileri bu noktada, Kadıköylülerin uzun yıllar izlemiş oldukları İskele Meydanı´ndaki durmuş saati betimleyerek bence çok etkin bir artistik / politik eğretileme yapar... (Arka Kapak´tan)

Yıllardır Aranan Bir Selim İleri Klasiği... "´Kaç hayatı bir arada yaşıyoruz, her an bir başkası gibiyim.´ cümleleri bütün hikayelerde bir leitmotif olarak belirginleşiyor. Kollara bölünmüş bir aile dağınıklığından gelen Kemal, bu hikayelerde çocukluğunun anılarını ve şimdiki gençlik yaşantılarını anlatıyor." - Behçet Necatigil- "Selim İleri Dostlukların Son Günü´nde yalın ve şiirli dili, olayları ve nesneleri en küçük ayrıntılarına kadar saran gözlemleriyle usta bir öykücü olduğunu kanıtlar." - Tah

Ona "hüzünlerin, yalnızlıkların romancısı" dendi. "Şiire yakın" hikayeler yazdığı ileri sürüldü. Türkçe´ye, anadiline bağlılığını kanıtladığı belirtildi. "Çağdaş edebiyatımızın klasiği" bile dendi. Aslında bir "obur"du. Hüzünler, yalnızlıklar, şiirler mutfak kapısı önünde, sofra başında sönüp gidiyor, yerlerini dindirilmez bir iştah alıyordu. Selim İleri bu yanını uzun yıllar gizlemeye çalıştı. Ama Evimizin Tek Istakozu şimdi her şeyi ifşa ediyor; soframızın, mutfağımızın geleneğinden yemek tariflerine, yem

Selim İleri, İstanbul’u belleklerimizde her dem canlı tutan herkesin ve her şeyin kitabını yazdı. Artık mazide kalan, geri dönüşü imkânsız güzellikleri önümüze koyuyor. Ve böylelikle bellekleri tazelerken yeniden öğretiyor. İleri’nin inceliklerle harmanlayıp bütünlediği İstanbul’un Sandık Odası, İstanbul’u anılarla capcanlı kılarken yaşamın telaşından görmeyi unuttuğumuz hazineleri de hatırlatıyor. Her şeyi gören, her devri yaşamış acılı bir bellek gibi... Yazarların, şairlerin, ressamların izlerinde ka

Selim İleri Evimizin Tek Istakozu´nu yayımladığında yer yerinden oynamış, herkes mutfağa koşup Evimizin Tek Istakoz´ndaki yemekleri pişirmişti. (Zehirlenme olaylarından elbette yazar sorumlu değildi.) Ve bu kez Oburcuğun Edebiyat Kitabı! Sizi çorbasından sıcağına, salatasından zeytinyağlısına, meyvesine, tatlısına, şerbetine inanılmaz güzellikte bir mutfak gezisine çağırıyor. Üstelik anıların, şiirin, edebiyatın eşliğinde... (Arka Kapak)

Bizim gibiler... Kadın ve erkek: fark etmiyor: yapayalnızlar: sizi aşka götüren yolda, kim ve ne olursanız olun, sonsuza dek yapayalnız. Kadınlığınız, erkekliğiniz işe yaramaz. Aşka ya yakıp geçer, ya da sizi yapayalnız bırakır. Selim İleri, soprano Handan Sarp´ın fırtınalar ve kalp ağrılarıyla savrulup giden hayatında iz sürüyor. Aşkın en çetinine sürüklenmiş iki insan... Yarın Yapayalnız, aşkta aykırı saydığımız pek çok duyguyu sil baştan dile getiriyor. Selim İleri imzasının nice sınavlardan geçe

Oradan geçtikçe Sait Faik´i düşünürdü, çipil çipil mavi gözler ansırdı. Üzülürdü biraz da, gelip burada oturmadı diye. Hemen top alanının yanındaydı kahve, çatıya sığınmış bir çardak vardı önünde, çardak boyu sarmaşıklar. Hele güzün büsbütün güzel olurdu ortalık, kızıl yapraklar kaplardı her yanı. Mermer masalara birer kan lekesi gibi düşerlerdi. O zaman dayanamaz; elinde gülünç çantası, soluk lacivert yağmurluğuna bürünmüş, korkak bakışları kara camlı gözlükleri gerisine saklanmış, boynu bkük girerdi içeri

Bir oyun: Akif Bey (Namık Kemal). İki roman: Sergüzeşt (Samipaşazade Sezai), Aşk-ı Memnu (Halid Ziya Uşaklıgil). Selim İleri bu üç önemli eseri, XIX. yüzyıl sonu -XX. yüzyıl başı Türk edebiyatının birçok verimiyle birlikte, gizlerine ayrıştırarak inceledi: Söylenememiş ama satır aralarında okurunu bekleyip durmuş nice söz... Kamelyasız Kadınlar, çağdaş edebiyatımızın, ´kadın´a hangi perspektiflerden yaklaştığını irdeliyor. ´Erkek egemen´ toplumda, öncü yazarlarımız kadını yazarken birçok sorunla y

"Annem İçin´ bir daha yayımlanmayacaktı. Yeniden yayımlıyorum. Bu çirkin dünyada annemi çok özledim. Bu kitabı yeni insanlar okusun istiyorum. onlar da annemi sevsinler istiyorum." Selim İleri, bu duyarlı, alabildiğine içten yapıtında Alzheimer hastalığına yakalanıp erken yaşta ölen annesini dile getiriyor. Sevgisi ve acısı sonsuz bir kitap.