yağmur birçok hikâyenin başlangıcıdır ölüm dedikse bildik bir yolculuğa çıkıyor herkes sarı bir kurdela takılıyor yakamıza sarı bir kurdela şairsem sallanır vakit kandil gibi ölüm ürperten bir aşkın adı aslında ey aşk ey kendini uçurumlara vurmuş kuşların öyküsü işte ellerimi kanatarak geçiyorum kıyından sırtına dağlar vurulmuş hatıralar ve keskin bir hüzne çarpıyor yüreğim

Annesini küçük yaşta kaybedenlerin içindeki derin çukuru kapatmak mümkün değildir. Ve ömür denilen hikâyenin en onulmaz travması başlamıştır. Her insan uzaklara, çok uzaklara da gitse, döner dolaşır annesiyle yaşadığı mekânlara gelir. Sanır ki annesi hâlâ bu mekânlarda gülümseyerek dolaşmaktadır. Ya da uzaklardayken de hayâlinde hep o mekânlar vardır.

Yazmayı özlüyorum. Çölde içi kavrulan bir insanın suya hasreti gibi bir şey bu. Yazmak, bütün dış mekanlarda olanların, derlenip toparlanıp, bir yumak şeklinde ve en ağır yalnızlığında önüne konması da onun için özlüyorum belki. Kendi kendime oluyorum. Ve evet, kendi kendime. İyi ki bu sözcük hala var! Bazı kimselerden de duyuyorum. Hayatın doğal akışı içinde bir olayı anlatırken diyor ki: Kendi kendime düşündüm. Demek ki hala kendi kendine düşünenler var. İçine eğilenler var. Ne güzel!

Kamil Aydoğan, hayatından izler ve kesitler de taşıyan, aynı zamanda bir dönem tanıklığı ve tarihsel sorgulamayı da içeren Kısık Vadisi'nden sonra yeni bir romanla, Atlık Dağı Türküsü'yle okuyucusunu selamlıyor ve yine çocukluğun derin vadisine dönerek yeni öykülerin kapılarını aralıyor. Yaşadıklarının ağır yüküyle yaralı, yorgun ve yenik düşmüş bir bürokrat olan Halil Yakup'un,yıkılmışlığını ve yenilmişliğini yeni bir umuda dönüştürmek üzere, çocukluğunun geçtiği toprağa doğru yola çıkışının, yol boyunca,

Günlük yazmak zordur. Hayatınızın fotoğrafını yazıya dökeceksiniz. Hem kendinizi hem de sizinle bir biçimde karşılaşmış olanları düşünmek zorundasınız. Bir de somut olmayan, duygularınızın, içinizdeki depremlerin günlüğü var. Bu daha da zor. Günlük yazmak, insanın görünmeyen yüzünü ortaya sermesidir. Görünmeyen yüz, gizlenen yüz, saklanan yüz, maskenin altındaki yüzdür. Bu yüz katman katmandır. Bir katmanı kaldırırsınız altından başka katman çıkar, sonu bulunmaz bir türlü. Daha zoru, bu katmanların rengi, b

Bu kitap hayatın olaylar, insanlar ve duygular karşısında durduğu yeri; başarılı olmanın temel taşlarını anlatmaktadır. Çünkü başarmak, hatta yaşamak bir sanattır ve onun incelikleri vardır. Başkalarının deneyimlerini kendi yaşantısına katanlar ve ondan yararlananlar, bir çok acı ve yenilgiyi yaşamadan da bunlara ortak olabilirler; ders çıkarabilirler. Önemli olan mutlu, doyumlu ve üretken olmaktır. Bu da kişinin kendi içindeki güce ulaşması ve hayatının yönünü değiştirecek içsel özelliklerini farketm