Eğer Halk Bayramı diye bir şey varsa o da her yıl Temmuz ayında gökteki ayın on dördü bulduğu günden sonra gelen Pazar ile onu izleyen günde Viyana'da yapılan bayramdır. Halk bu bayramı kutlar, hem de sadece halk kutlar. Eğer soylular da bu bayrama katılırlarsa ancak halktan biri olarak katılırlar, bugünlerde ayırmak, seçmek denen bir şey yoktur, en azından birkaç yıl öncesine kadar bu böyle olmuştur. O gün Augarten, Leopoldstadt, Prater parkıyla tek bir bayram haline gelen Brigittinau'da kilisenin yıldönüm

Yer yer çatlamış eski kemanından, görü- nürde ekmeğini çıkartmaya çalışan çalgıcı Jakob öteki sokak çalgıcılarından farklıdır. Önünde notalar vardır, ama o, zaman ölçü- sünden, melodiden yoksun, sadece kendisi için varolan bir dünyada, sadece kendisinin anladığı, hissettiği bir şeyler çalıp durur; dolayısıyla da önündeki ters çevrilmiş, eprimiş şapkasının içi genellikle boş kalır. Avusturya edebiyatının önemli simalarından Franz Grillparzer, Fakir Çalgıcı'da, 19. yüzyılın vazgeçilmez edebiyat tipi toplum dı