KENDİMİ BAĞIŞLIYORUM SONRA ... Hangi nehirler sığmaz yataklarına bilirim Görürüm, her duruşun bir inceliği vardır Gençliğim tutuşturur ellerimi Oysa bir kavganın yeşeren tomurcuğuna Su taşıyan da bendim Ellerinin kanadığını görüp ağlayan da... Gözlerim bir yandan gündüzü sarmalar Bir yanda geceyi çağırır

Ankara garından İstanbul'a günde beş tren kalkıyor: Mavi Tren iki kez, Anadolu-Boğaziçi iki kez, Fatih Ekspresi bir kez... Karatren yok, diyorlar. Arkadaşlarımı götüren trenin adı tarifelerde geçmiyor. 2013'te yitirdiğimiz şair Ahmet Erhan'ın deneme ve yazılar toplamı Ankara-İstanbul getirdiklerinden hareket eden, yolu şiirden geçen yazılar. Manzarası buğulu... Ankara-İstanbul Mersin'e uğrayıp önce memleketin doğu yakasına ve oradan batı yakasına kavuşan, alkol yakıcılığında denemeler. At yarışından alkol b

KALIT Kalırsa bir soru kalır benden Yanıtı var mıdır bilmem? Yazar elim upuzun bir şiir Söyler dilim içli bir türkü Kalırsa bir soru kalır benden Gökte yıldızdır o, toprakta gömü. Kalırsa bir soru kalır benden Bir de üç beş şiir, iyi kötü...

Bedenini bir dünya haritası gibi dizlerime Serip de yollar aradım yürümek için İçime çekmek için hava, koklamak için çiçek Ve bir kadın, yaşamı benimle bölüşecek Sevdiğim şeyleri sevecek, bir incir ağacından Damlayan süt dolarken memelerine Çocuklar doğuracak, kara gözleri Dünyaya bıkıp usanmadan sorular soran Kendiyle yüzleşmekten çekinmeyen, doğayla Ve insanla sonuna dek barışkın... Yüzünü ak bir kitap gibi ellerimde Açıp da umutlar aradım yaşama ilişkin Uçurumların yamacında kök salacak

Yağmur oldum, paranoyak oldum Canım sıkıldı, bir votka içtim Deniz kıyılarında ağlama noktalarını ben seçtim Hiç değmedi gözlerim yaşlarına Sabahı polis korkusuyla aydım Durdum yaslandım bir ilanına Bin kere evlendim ben bu Hayat`la Bir kere adam gibi boşanamadım Telef oldum, uzun bir şiirde Baktım hiçbir naneye yaramıyor Yaranamıyor gönlüm bu sulara Deniz eskisi bir göl oldum Adım ummandan uzak... belki çöl oldum