Saat dörde doğru kapı tıkırdadı, tanıdık gelmeyen bir sima içeri girdi. “Geçmiş olsun,” dedikten sonra yüzünü daha iyi seçmem için yakınlaştı. Gözlerimi kısıp açarak bulmacayı çözmeye çalıştım. Olmadı. Sağ elini ters şekilde yüzüne doğru yukarı kaldırıp “tamam” der gibi iki kere, başıyla birlikte öne arkaya salladı. Kısa bir yoklamadan sonra yatağa dönük duran ikili koltuğun ucuna yerleşti. Yüzüme tekrar baktı, “Ben Kont!” dedi. Polo yakalı mavi tişörtünün tüm düğmeleri ilikliydi ve kucağına yerleştird

"Siz en son ne zaman birisiyle seviştiniz?" diye sorsam, çığlık çığlığa beni kapının önüne koyacak olan Abide, özürlü oğlunun yaşayamadığı cinselliği için kuş gibi çırpınıyordu şimdi. Yeni emzirmeye başlayan utangaç annelerin, aylar geçip aslında son derece doğal olan süt verme işini kanıksadıkça, biraz daha pervasızlaşmaya, memesinin görülmesine ilk zamanlar kadar aldırış etmemesine benzettim şimdiki halini...