"Olmasından korktuğu ve olacağı önseziyle anladığı şeylerin hepsi gözünün önünde bir bir gerçekleşiyordu. Esrarlı adam da Yakov Petroviç gibi paltosunu, şapkasını çıkarmadan karyolanın kenarına oturmuş, gözlerini kısarak hafifçe gülümsüyor, Goladkin`e dostça başını sallıyordu. Goladkin bağırmak istedi-sesi çıkmdı. Bir şeyler yapmak, karşı gelmek gereğini anlıyor ama yapamıyordu. Saçlarının başında dikleştiğini hissetti ve olduğu yerde kendini kaybetti. Yol arkadaşını tanımıştı: Bu adam kendisi, yani Yakov

Gülünç olma düşüncesi bizi utandırmamalı, değil mi?.. Gülünç olmak bazen iyi hatta çok iyidir. O zaman insan başkalarına karşı daha hoşgörülü olabiliyor. Her şeyi birden anlamak mümkün mü? İnsan bir anda mükemmel olamaz... Sizin adınıza, hepimizin adına korkuyorum... Tümümüzün kurtuluşu için, karanlıkta bir kör döğüşüne kapılarak mahvolmamızdan kurtulmak için söylüyorum bunları. İlerici atılımlarla toplumu yönetmek olanağımız varken, neden çekilip yerimizi başkalarına bırakmalıyız? İlerici insanlar olalım v