Fyodor Dostoyevski, 1850 yılında çarlığın baskıcı yönetimine karşı çıkan bir harekete katıldığı gerekçesiyle Sibirya'ya sürgüne gönderildiğinde İnsancıklar, İkiz, Beyaz Geceler gibi yapıtlarıyla edebiyat çevrelerinde saygın bir yer edinmişti. Amcanın Düşü adlı roman, Dostoyevski'nin acılarla geçen beş yıllık sürgün cezasını tamamladıktan sonra kaleme aldığı bir "edebiyata dönüş" yapıtıdır. Daha önceki kitaplarından çok farklı bir nitelik taşıyan Amcanın Düşü yergi ve taşlamanın ağır bastığı bir romandır. Do

Rus edebiyatının en büyüklerinden biri olan Dostoyevski 1821'de Moskova'da doğdu. aşkları, evlilikleri, Avrupa seyahatleri, kumar tutkusu ve geçim sıkıntıları, Turgengev'le olan çekişmeleriyle geçirdi ömrünü. Atlattığı sayısız badire ve kayıplar onu çökertmiş ama hayattan kopartamamıştır. İnsanoğlunun çekebileceği acı ve bunalımların en ağır ve katlanılmaz gibi görünenlerini, en ince ayrıntılarına dek irdeleyip işleyen Dostoyevski'nin bakışlarındaki ölçüsüz sevecenlikte insanüstü bir özellik vardır. Çevreni

Dünya klasiği bir başyapıt... Kumarbaz Dostoyevski'nin kendi yaşamından güçlü esintiler taşıyan başyapıtlarından biridir... Dostoyevski, bu romanda eski bir Rus generali ve çevresinin Almanya kumarhanelerinde yaşadığı serüveni anlatır... Borç içinde yüzen general, sevgilisi ve tüm alacaklıları,mirasına konmak için Rusya'daki ‘Yaşlı Kontes'in(Babuşka/ Büyük Anne) ölüm haberini beklemektedirler...‘Yaşlı Kontes' ise aradan çok geçmeden sapasağlam karşılarına çıkınca işler karışır... Üstelik ‘Babuşka' büyük bi

Rus romancısı, Moskova'da doğdu, Petrograd'da öldü. Babası hekimdi. Çocukluk yıllarını Moskova'da, zorba bir baba ile hasta bir anne arasında geçirdi. Bir süre sonra annesi öldü, babası kendini içkiye verdi. Petrograd Askeri Mühendislik Okulunu bitirdi (1843). Petrograd'daki yaşamı, bilimsel ve askeri bir sıkı düzen altında geçti. Geçimini sağlayabilmek için çeviriler yaptı. Memurlukta tutunamaya-cağını anladı. Yazar olmaya karar verdi. Mektup biçimindeki ilk yapıtı İnsancıklar'ı o sırada yazdı (1846). Roma

Temmuz Başlarında çok sıcak bir gün, akşama doğru, genç bir adam Su sokağındaki bir pansiyonda kiraladığı küçük odasından çıkarak ağır ve kararsız adımlarla K köprüsüne yöneldi. Ev sahibiyle merdivenlerde karşılaşmaktan kurtulmayı başarmıştı. Kiraladığı küçük oda, beş katlı yüksek bir binanın çatı kalındaydı ve odadan çok, bir dolabı andırıyordu. Yemek ve öteki hizmetler de içinde olmak üzere kiralamıştı odayı. Ev sahibi kadın bir alt kattaki dairede oturuyordu ve genç adam her sokağa çıkışında, ev sahibi

Yıl 1846'dır. Genç Dostoyevski, ilk romanı İnsancıklar'ı tamamlar tamamlamaz ev arkadaşı yazar Grigoroviç'e okutur. Grigoroviç o kadar heyecanlanır ki birkaç kez kalkıp Fyodor'un boynuna sarılmak ister; fakat arkadaşının aşırı duygu gösterilerinden hoşlanmadığını bildiği için yapmaz. Grigoroviç ertesi gün romanı yazar ve yayımcı Nekrasov'a götürür; kitaptan çok etkilenen Nekrasov da eleştirmen Belinski'ye... "Yeni Gogol doğdu!" der, Nekrasov, daha kapı ağzında. Aynı günün akşamı, Belinski'ye tekrar uğradığı

Büyük Dostoyevski'den küçük bir öykü Dünyanın en iyi yazarlarından Dostoyevski'nin Karamazov Kardeşler romanının kahramanı Alyoşa'nın başından geçenlerin derlendiği bir öykü. İnsana insanı anlatan Dostoyevski ile tanışmanız için...

Fyodor Mihayloviç Dostoyevski (d. 11 Kasım 1821, Jülyen: 30 Ekim, Moskova - ö. 9 Şubat 1881, Jülyen: 28 Ocak, Sankt Peterburg), Rus roman yazarı. Çocukluğu sarhoş bir baba ve hasta bir anne arasında geçiren Dostoyevski, annesinin ölümünden sonra Petersburg´taki Mühendis Okulu´na girdi. Babasının ölüm haberini burada aldı. Okulu başarıyla bitirdikten sonra İstihkâm Müdürlüğü´ne girdi. Bir yıl sonra istifa ederek buradan ayrıldı. Ordudan ayrıldıktan sonra edebiyata yönelen Dostoyevski´nin ilk kitabı İnsancık

Dostoyevski`nin dünyaca bilinen büyük romanlarında işlediği ruh tahlillerinin ipuçlarını veren uzun bir öykü Ev Sahibesi. Soğuk bir kış günü, Petersburg sokaklarında avare dolaşan genç bir yazar ve tesadüfen yolunun düştüğü kilisede karşılaştığı gizemli bir kadın. İlk bakışta aşk ve aşkın sürüklediği tarifsiz acılar, tehlikeli yolculuklar. Dostoyevski bu romanında da yalnız ve toplumdışı kalmış bir aydının acılarını derin tahlilleri ve ustalıklı tespitleriyle kaleme alıyor. Günah, vicdan azabı, yalnızlık,

Fyodor Mihayloviç Dostoyevski (1821-1881): İlk romanı İnsancıklar 1846'da yayımlandı. Ünlü eleştirmen V. Belinski bu eser üzerine Dostoyevski'den geleceğin büyük yazarı olarak söz etti. Ancak daha sonra yayımlanan öykü ve romanları, çağımızda edebiyat klasikleri arasında yer alsa da, o dönemde fazla ilgi görmedi. Yazar 1849'da I. Nikola'nın baskıcı rejimine muhalif Petraşevski grubunun üyesi olduğu gerekçesiyle tutuklandı. Kurşuna dizilmek üzereyken cezası sürgün ve zorunlu askerliğe çevrildi. Cezasını tam

Öykünün başkahramanı olan yazar sekiz senedir Petersburgda yaşayan yalnız bir adamdır. Hiç arkadaşı yoktur belki ama ne gam, bütün Petersburg onundur nasılsa. Petersburgdaki insanlar her şeyidir onun. Onlar mutluysa o da mutludur, onlar hüzünlüyse o da hüzünlüdür. Herkesin yazlıklara gidip de sokakların bomboş kaldığı bir yaz gecesi Nastenka girer hayatına. Onun gibi yalnız, hüzünlü Nastenka İlk kez bir kadına açılır; yalnızlığını, nasıl iflah olmaz bir hayalperest olduğunu anlatır. Nastenkanın da ondan pek

Dostoyevski Budala'da, sara hastası Prens Mişkin'i eserinin merkezine yerleştirir. Tedavi için gittiği İsviçre'den dönen Prens ikiyüzlülük, entrika, ahlaki yoksunluk üzerine kurulu bir dünyada; iyi yürekli, dürüst ve açık bir insan olmanın zorluklarıyla mücadele eder. Dürüst olmak "budala" olmaktır çünkü., Dostoyevski'nin en önemli kadın kahramanlarından, tutku ve güzelliğin sembolü NastasyaFilopovna'ya duyduğu aşk, Prens Mişkin'i 19. yüzyıl Rus edebiyatının kült kahramanlarından birine dönüştürürken Budala

Rus romancısı Fyodor Mihayloviç Dostoyevski, 1821'de Moskova'da doğdu, 1881'de Petersburg'da öldü. Annesini küçük yaşta kaybetti, babası Dostoyevski'yi Petersburg Mühendislik okuluna yazdırdı, babası da bir süre sonra öldü. Mühendislik okulunun bilimsel ve askeri disiplini, okumak, kitaplar yazmak isteyen Dostoyevski'nin eğilimleriyle hiç bağdaşmıyordu. Bu nedenle, öğrenimini bitirdikten sonra yoksul kalma pahasına kendini kitap yazmaya verdi; geçimini sağlamak içinse, çeviriler yapıyordu. Ancak, adını yava

Dostoyevski'nin ölüm cezası Çar tarafından son anda bağışlanmış ve hafifletilerek dört yıllık kürek mahkûmiyetiyle başlayan bir askerlik hizmetine çevrilmiştir. Büyük yazarın cezası süresince yaşadıkları, tanıştığı insanlar ve biriktirdiği hikâyeler Ölüler Evinden Anılar isimli bu otobiyografik romana temel şeklini verecektir. Diri diri mezara gömülmüş hayatların, yalnızca ayaklarındakilerden değil ruhlarındaki prangalardan kurtulmaya çalışan mahkûmların hikâyeleri; ezilmişliğin, mücadelenin, bencilliğin, d

Sibirya'daki çalışma kampında geçirdiği günlerin ardından, Dostoyevski'nin 1862'de yayımlattığı Ölüler Evinden Anılar mahkûmların korkunç hayatlarına içeriden bir bakış sunan bir anı romandır. Dostoyevski kendi yaşadıklarından yararlanarak, bir Sibirya kampının rezilliğini, yoksulluğunu ve ağır şartlarını acımasız ayrıntılarla anlatır. Başkarakterimiz Aleksandr Petroviç ilk başta, büyük çoğunluğu köylülerden oluşan hapishanenin berbatlığıyla mücadele etmeye çalışan bir beyefendiyken, günler geçtikçe durumu

Çar I. Nikola'ya muhalif Petraşevski grubunun üyesi olduğu için önce idama mahkûm edilen, sonra cezası sürgüne çevrilerek Sibirya'ya gönderilen Dostoyevski, ilk eserlerini sürgün öncesi dönemde vermiştir. "Öteki" bu dönemde 1846 yılında yayımlanan dikkat çekici eserleri arasında yer almaktadır. Dostoyevski bu kitabında kişilik bölünmesini, parçalanmış bilincin kurduğu ürkütücü ve tehlikeli dünyayı konu edinmiştir.

Fyodor Mihayloviç Dostoyevski (1821-1881): İlk romanı İnsancıklar 1846'da yayımlandı. Ünlü eleştirmen V. Byelinski bu eser üzerine Dostoyevski'den geleceğin büyük yazarı olarak söz etti. Ancak daha sonra yayımlanan eserleri çağımızda edebiyat klasikleri arasında yer alsa da o dönemde fazla ilgi görmedi. Yazar 1849'da I. Nikolay'ın baskıcı rejimine muhalif Petraşevski grubunun üyesi olduğu gerekçesiyle tutuklandı. Kurşuna dizilmek üzereyken cezası sürgün ve zorunlu askerliğe çevrildi. Sibirya sürgününden son