“Göçecek o günlerde neredeyse bütün komşular. Evlerini bırakıp gidecek, bir çift ayakkabıyı bırakıp gidermiş gibi hepsi. Sırtlarında bağıran boy boy valizlerle ve belki ellerinde hatıralar taşıyan eski bir tepsi. Çörek kokuları gelmeyecek artık Sabro Teyze’nin penceresinden. Oyuncakların kalbi kırılacak, ses vermeyen kapılar yerinden çalınacak, taşlar taşınacak başka duvar eşiklerine. İçi kurumuş meyveler, damlarda serili bekleyecek sahiplerini. Tencereler kokusuz, kapılar kilitli, Hezekiel ve Ayno evlenece

Şiirin öyküye en yakıştığı, en çok yaklaştığı yerde Aşk vardır. Çünkü Aşk, kendi öyküsünü şiirle yazar. Şilan Avcı'nın kitabı, Aşk'ı anlatıyor; bir nehir öykünün içinden usulca akan şiirle... Başka Bir Hayatta, aslında bir şiirin; sonunda şiir olmuş iki insanın, iki aşığın öyküsü... Sınırların Aşk'a baskın çıkıp başka bir hayatı imkansız kıldığı yerde, coğrafya kendisini kutsar. Başka bir hayatta geçirilen koca bir ömür, yolun sonunda görülen hesap, coğrafyaya karşı kırgın bir öfke...

...Kapının önünde elimde tebeşirle babamı tekrar çizmeye korkarak, fileyi çiçek sepetine, yüzünü güneşe, ellerini kuşlara benzetip çizmeye başlamıştım. Babam güneşli, çiçekli, kuşlu bir resim olup kapının eşiğinde öylece duracaktı artık. Annem için korkuluk, benim içinse koruluk olacaktı belki hep o kapı eşiğinde. Yaz kış, içeri hiçbir kötülük sokmayacaktı... Birbirine değmeyen, birbirine gülümsemeyen, birbirinin hiçbir şeyi etmeyen insanların memleketidir sevgisizlik. En soğuk, en savaşlı, en kederli... B