Felâtun Bey ile Râkım Efendi, edebiyat tarihçilerimiz tarafından Türk edebiyatında roman türünün ilk örneklerinden biri olarak kabul edilmektedir. Romanda; Felâtun Bey'in alafranga yaşamı yanlış Batılılaşmaya örnek olarak ele alınmış, Ahmet Midhat Efendi'nin kendi yaşamından izler taşıyan bizim Râkım Efendi ise iyi bir örnek olarak öne çıkarılmış, yüceltilmiştir. Bu eserin diğer baskılarından farkı, özgün diline sadık kalınarak ve sadeleştirme yapılmaksızın yayına hazırlanmış olmasıdır. Bu nedenle eserin s

Vah’ta Osmanlının batılılaşma sevdasıyla birlikte ortaya çıkan toplumsal değişime parmak basan Ahmet Mithat Efendi, hikayesinin kurgusunu son derece kıvrak ve renkli motiflerle örmüş. Aşk, iftira, felsefe, ihanet, fedakârlık, şantaj ve ölüm kokan bu eser, ahlaki dejenerasyon ile önyargılara dayalı sosyal çevre baskısının fertler üzerinde gösterdiği yıkım gücünü eleştirmesi açısından olduğu kadar, döneminin İstanbul gerçeklerini tüm çıplaklığıyla ortaya koyuyor olması bakımından da oldukça önemli. Günümüz

Türk edebiyatında modern hikâye ve romanın ilk temsilcilerinden biri kabul edilen Ahmet Mithat Efendi, aynı zamanda edebiyatla ilgili hemen her konuda müstakil yazılar da kaleme almış, birçoğunu kendisinin başlattığı kalem münakaşaları içinde bulunmuş, romanlarının mukaddime-lerinde de görüş ve düşüncelerini açıklamıştır. Bütün bu yazıların bir araya getirilerek okuyucunun kolayca ulaşabileceği şekilde sunulması edebiyat tarihimiz açısından önemlidir. Bu yazıların, son yıllarda yeniden edebiyat dünyasının

Halkımıza okuma zevki aşılayan, gazeteciliğin piri olan ve bazıları dev çapta 300 kadar eserle kültürümüze büyük hizmetler eden Ahmed Mithat efendi'nin (1844-1912) bu son derece meraklı, heyecanlı ve ibretli romanı, bir asır önceki füsunkar İstanbul'un Boğaziçi sahillerinde geçmektedir. Bahar'ın başlangıcında erguvan rengine boyanan, kenarlarını zarif yalıların süslediği, yandan çarklı vamurların uzun bacalarından koyu siyah dumanlar fışkırtarak akıntıları aşmaya çalıştığı, kadınların yaşamaklı feraceli,

Ahmed Midhat Efendi´nin 10 yıllık bir sükut devresinden sonra kaleme aldığı Jön Türk romanı konusu II. Abdulhamid idaresinin zulme dayanan baskılı döneminden alır. Romanın temel yapısı Doğu-Batı çatışması üzerine kurulmuştur. Roman, sevgisine karşılık alamayan Ceylan´ın Nurullah´tan intikam alma planları üzerine gelişir. Çocuklarinda mahalle komşusu olan bu iki genç, batılı fikirleri içeren kitapları okuyarak büyürler. Feminizm, aşk, flört, kadın-erkek ilişkileri konularını sorgularlar. Jön Türk romanı, gü

Yazarın kendi adıyla roman kişileri arasına katıldığı ve diğer roman kişileriyle birlikte kaleme aldığı Müşahedat, modern hikaye ve romanımızın ilk örneklerini veren Ahmet Midhat Efendinin en ilginç eseridir. Romanın aynı zamanda okuyucuları olan roman kişileri, kurguya zaman zaman müdahale eder ve değişikliklerin yapılmasını sağlarlar. Dolayısıyla romanda okuyucular da metnin oluşumuna katılmış olurlar. Yazarın Natüralist bir roman örneği olmak üzere tasarladığı Müşahedat, romanın yazılışını aynı zamanda r

x

Halkımıza okuma zevki aşılayan, gazeteciliğin piri olan ve bazıları dev çapta 300 kadar eserle kültürümüze büyük hizmetler eden Ahmed Mithat efendi'nin (1844-1912) bu son derece meraklı, heyecanlı ve ibretli romanı, bir asır önceki füsunkar İstanbul'un Boğaziçi sahillerinde geçmektedir. Bahar'ın başlangıcında erguvan rengine boyanan, kenarlarını zarif yalıların süslediği, yandan çarklı vamurların uzun bacalarından koyu siyah dumanlar fışkırtarak akıntıları aşmaya çalıştığı, kadınların yaşamaklı feraceli, ç

Hüseyin Fellah bir gece İstanbul´da düşmanları tarafından bıçaklanarak karanlık bir köşeye atılır. O gece kendisine yardım eden Hüsna Hanım ve kızı Şehlevend´le Hüseyin Fellah´ın yolları tekrar Cezayir´de, garip bir biçimde kesişir... İyiyle kötünün mücadelesini, "aşk" ekseninde konu alan Hüseyin Fellah "tek başına bir okul" olarak tanımlanan, sade bir dille, halkın zevkine göre ve halk için faydalı yazılar yazan Ahmet Mithat Efendi´nin en başarılı roman denemelerindendir. (Arka Kapak)

Türk okuyucusuna okuma zevki veren ve görüşlerini yaymak için her yazı türünden faydalanan Ahmet Midhat Efendi (1844-1912)´nin oyunlarının yeni harflerle yer aldığı bu kitap onun tiyatro anlayışının ve tiyatro dilinin günümüze ne kadar yakın olduğunu da göstermektedir. Hepsi sahne imkanları düşünülerek yazılmış olan bu oyunlar oynanabilir uzunluktadır. Piyesler belirli fikirleri ortaya koymak için hazırlanmıştır ama, Namık Kemal veya Hamid´in oyunlarında olduğu gibi kahramanlar fikirlerini uzun nutuklarla a