“Ayşe Sarısayın, Karakalem Resimler’de bir bakıma hep ‘yaşanmamış hayatlar’ kaleme getiriyor. Neredeyse bir roman havası estirerek. Bana öyle geliyor ki öyküde, romanda, hatta eleştirel yazıda ‘içtenlik’ tek ölçüt. İçtenlikle yazılmış Karakalem Resimler, sessizce iz bırakıyor.” Selim İleri “Sarısayın’ın öyküleri, üzerinden zaman geçmiş travmaları bir imgeyle temsil etmenin, zamana ve mekâna sığdırmanın ve tek bir anlatıcının dilinden aktarmanın olanaksızlığını, geleneksel hikâye anlatıcısının anlatımda

Sakin sakin kumandanın kırmızı düğmesine basıyorum. Susun, hepiniz susun lütfen. Ne halin varsa gör Cüneyt. Öpsün seni Zeki Müren. Küçük adımlarla balkona doğruyum... Bir sıçrayışta korkulukların tepesindeyim. En dengeli halimde. En güvenli. En ben. Yüzüme çarpan rüzgârın tatlı nefesinde nenemin kokusunu buluyorum. Kollarımı iki yana açıp Abdurrahman Efendi’nin çatısına doğru bırakıyorum gövdemi. Biliyor musunuz, ben Seher’im. Başar Başarır, cümlesi açık, kalemi tutuksuz yazarlardan. Türkçeyi gündeli

Ben birisiyle tanıştığım zaman kendi kendime onun eline bırakılmak isteyip istemediğimi sorarım. İnan bana evet diyeceğim çok az insan var yeryüzünde. Kendi yaşamından yola çıkarak kaleme aldığı bu ilk romanda Hermann Hesse, maddi kaygılara sahip duyarsız bir toplumda hassas ruhlu bir sanatçının ideallerine ulaşmak için çıkması gereken yolculuğun hikâyesini anlatıyor. Çiftçi bir ailenin oğlu olan Peter, gençliğini İsviçre dağlarında ücra bir kasabada geçirdikten sonra kendisine çizilen hayatı reddederek

Ah zavallı insan! Dağları yerinden oynatabilirsin, mucizeler yaratabilirsin ama bunun yerine gidip gübrenin, tembelliğin ve inançsızlığın içine batıyorsun! İçinde Tanrı var, Tanrı taşıyorsun da bilmiyorsun ki. Bunu ancak ölürken öğreniyorsun ama artık çok geç oluyor. 1940’lar. İkinci Dünya Savaşı yeni sona ermiştir. Yunan İçsavaşı’nın sarsıntıları Balkanlar’da, Epir bölgesindeki ıssız köylerden biri olan Kastelo’ya ulaşmaktadır. Köylülerin birçoğu dağa çıkıp komünistlere katılmıştır; Papaz Yanaros’un oğl

Geliyor Göklerden Eros okuyucuyu, şiir denen mucizenin derin köklerine doğru bir yolculuğa çıkarıyor. Karadeniz kıyılarından Ege’ye, Midilli’den Çukurova’ya, Akdeniz kıyılarından Kıbrıs’a uzanan bir coğrafyada şiir yazmış nice ozanın dizelerinde, Anadolu Antikçağı’nda boy atmış büyük bir şiir ge¬leneğiyle yüz yüzeyiz. Kos’lu, Miletos’lu, Samos’lu, Ephesos’lu, Smyrna’lı, Lesbos’lu ozanlar... Home¬ros’lar, Sappho’lar, Anakreon’lar, Alkman’lar ve daha nice hemşerimiz... Yolculuğa kuşbakışı baktığı¬mızda değişi

İşte ben bunun hayalini kurdum Kemik Bey. Dünyayı daha iyi bir yer haline getirmenin hayalini. Ruhun kasvetli, karanlık kuytularına biraz olsun güzellik katmak istedim. Bunu bir ekmek kızartıcısıyla yapabilirsin, bir şiirle yapabilirsin, elini bir yabancıya uzatarak yapabilirsin. Nasıl yaptığın hiç önemli değil. Dünyayı bulduğundan daha iyi bir durumda bırakmak. İnsanın elinden gelecek en iyi şey budur.” Timbuktu, Amerikan edebiyatının en yaratıcı yazarlarından Paul Auster’ın en dokunaklı romanı belki d

İnsanların yaşantıdan söz ederken neyi kastettiklerini kendi kendime çoğu kez sormuşumdur. Bir teknisyenim ve her şeyi olduğu gibi görmeye alışkınım. Onların sözünü ettiği şeyi çok iyi görüyorum. Kör değilim ya (…) Neden korkayım? Eski vahşi hayvanlar artık yok oldu. Neden bunları düşüneyim? Ne taşlaşmış melekler ne de şeytanlar görüyorum. UNESCO teknisyeni Walter Faber aklın üstünlüğüne güvenen pragmatik bir insandır. Mantığa, analize, rakamlara inanır. Korkunun, ümidin ya da sevginin işleyişini etkileyem

Salman Rushdie, bu kitap hakkındaki bir söyleşisinde şöyle diyor: “Bu hikâyeleri Doğu, Batı ismi altında yayımlamayı düşünürken en önemli konunun virgül olduğunu gördüm. Zira bana öyle geliyor ki, ben o virgülüm işte, ya da en azından o virgülde yaşıyorum.” Edebiyat tarihinin kadim şahsiyetleri ile popüler kültürün, masallar ile tarihin, fantastik ile gerçekliğin kesiştiği bu dokuz hikâye, Doğu ile Batı karşılaşınca neler olduğunu anlatıyor. Fakir bir çekçekçi, inanılmazı gerçekleştirip Bombay’da film yı

Roman ve denemeleriyle olduğu kadar Zola, Maupassant, Renan ve France gibi yazarlara savurduğu sert eleştiriler ve ayrıksı görüşleriyle de tanınan Léon Bloy, edebiyatı yozlaştırdığı düşünülen, dönemin popüler eğilimi dekadan akımının temsilcisidir. Çağdaşlarıyla büyük fikir uyuşmazlıkları yaşayan yazar, Nahoş Hikâyeler’le Jorge Luis Borges’in de hayranlığını uyandırmayı başarmıştır. Bloy “saygın” insanların hangi durumlarda ne denli kötücülleşebileceğini ortaya koyduğu on iki öykülük bu derlemede skanda

Geçmişin o bunaltıcı döneminde yaşadığım her eylem, her sözcük ve bilhassa her utanç belleğime kazınmış; sürekli geriye dönüp hâlâ kapanmamış yaranın derin kesiklerini arıyorum. Hissettiğim şey acı mı yoksa heyecan mı, tam olarak bilemiyorum. Camillo Boito’nun 1882’de yayımladığı Senso, arka planında III. İtalyan Bağımsızlık Savaşı’nın sürüp gittiği bir sadakatsizlik öyküsüdür. Anlatıya adını veren bu sözcük, İtalyancada duygu, his, şehvet gibi anlamlara gelir. İhtiyar kocasıyla mutsuz bir evlilik sürdü

Büyük yenilgiler öylesine derine işler ki, yüzeyde gülümseyişin ötesinde hiçbir şey görünmez. Ve büyük, özel deneyimler yalnızca bir kez yaşanır, ne yazık! Avignon: Kralların ve papaların şehri, tarihî Güney Fransa’nın başkenti, efsanevi Provence’ın kalbi. Diplomat Piers, kız kardeşi Sylvie ve İngiliz Doktor Bruce’un iç içe geçmiş spekülatif yaşamları, patlak veren İkinci Dünya Savaşı’yla birlikte sonsuza dek değişir. Bu gelişme onları birtakım entrikaların, gnostik kültlerin, dinî ritüellerin içine sü

Bazen bir hatıra ömrünüz boyunca sizinle kalır! Wadden Denizi’nde küçük bir adada yaşayan bir çocuk, haberlerde Türkiye’nin Karadeniz sahillerine gelen beyaz balina Aydın’ı görüp hayran kalır. Acaba bir gün kendisi de bir beyaz balina görebilecek midir? Aradan uzun yıllar geçer ve Aydın’ın hatırası yeniden su yüzüne çıkar. Beyaz balinaya ne olmuştur acaba? Aydın’ın son görüldüğü sahil kasabası Gerze’de halk, yıllar sonra bile bu efsanevi balinayı sevgiyle hatırlamaktadır. Aydın’ın kalpleri ısıtan, gerçe

Lenna ve ailesi, tepetaklak şehirleri Kardum’dan gökyüzüne atlarlar ve alıştıkları hayatı bulutların ötesinde bırakırlar. Lenna her şeyin yerli yerinde olduğu Mabal’da yaşamayı öğrenmek ve yerçekimine alışmak zorundadır. Artık gökyüzüne düşmekten korkmasına gerek yoktur ama bu defa da gökyüzünden düşen şeylerle ilgili dikkatli olması gerekir. Mabal sakinleri korunaklı çatılar inşa edip kalkan işlevi gören şemsiyelerle dolaşırlar. Lenna, Mabal’da güvende olduğuna memnun olsa da atlayış sırasında kaybolan en

Aşkı ölümlülerin yüreğine kim düşürür – Eros mu, uğurlu anların tanrısı Kairos mu? Yıl: 1986, Kasım ayı başları. Yer: Doğu Berlin. Otobüste göz göze gelen Katharina ile Hans tanışıp birbirlerine âşık olurlar. Şimdiyse Katharina’nın Hans’la geçirdiği günlerden geriye iki koli kalmıştır. Katharina kolileri karıştırırken, birlikte geçirdikleri zamanı hatırlar. Hans aralarındaki ilişkinin sınırlarını ve kurallarını belirleyebilecek kadar tecrübeli, Katharina ise ona körü körüne bağlanacak kadar tecrübesizdi

Bu öyküleri sarkıtmadan, kısa kısa yazmaya özen gösterdim, ne derece başarılı oldum bilmiyorum. Yalın olduklarını söylemeye cesaretim yok; en belirgin özelliği karmakarışıklık olan evrenin peşinden giden tek bir yalın sayfa, tek bir yalın sözcük yoktur yeryüzünde. Açıkça belirtmek isterim ki, ne bugün ne de daha önce eskilerin masalcı ya da meselci dedikleri, şimdilerde güdümlü denilen bir yazar oldum. Bir Ezop olma niyetinde değilim. Benim öykülerimin amacı Binbir Gece Masalları gibi insanları inandırmak d

Ruhumun içerisinde beliriverdin, biliyordum geleceğini. Bekliyordum da Seni. Tıpkı kışın donmuş ve ıssız, acı çekerek bekleyen yeryüzü gibi Seni bekliyordum. Sen baharsın, ağır ağır geliyor ve ruhumun içine doğru ilerliyorsun. Senin geçişinle düşüncelerim açılıp çiçeğe duruyor ve güzel kokular saçıyor. Senin ayaklarının altında umudun rengi filizlenip gülümsüyor. Gerçekleşmesi imkânsız bir kavuşma, arzudan sarhoş, hezeyan içinde genç bir âşık, sevilen kadına duyulan hayranlık ve çekilen ıstırap… Tüm bun

Yapraklarını döken bir ağaç gibi, her renk ve büyüklükte not kâğıtları... Bir gece önce, eğer tekrar yazacak olursa bunun önceden tasarlamadan, notsuz, plansız, tıpkı bir yaz güneşinde şarkı söyleyen bir ağustosböceğininki gibi kendiliğinden olmasına karar vermişti. İkinci Dünya savaşı sonrası. Hayatta kalanlar hikâyenin başladığı yerde yeniden buluşuyor: Hazine avcıları, mistikler, psikanalistler ve eski Naziler yüzyıllar önce Tapınak Şövalyeleri tarafından Güney Fransa’da bir yere gömülen hazineyi b

Çocuklar! Hepimizin yaptığı gibi siz de ana babalarınızı hayal kırıklığına uğratmak için doğdunuz, çünkü ana babalarımız, bize içinde sonsuza kadar mutlu yaşayacağımız, yumuşak minderlerle döşeli, yaldızlı kafesler hazırladılar. İkinci Dünya Savaşı’nın bitiminde Avrupa enkaza dönüşürken, hastalarını ve kendisini iyileştirmek için modernin ötesinde bilgi arayışına çıkan Constance’la açılır sahne. Freud’cu bir psikanalist olarak, Cenevre’deki savaş yorgunları ve travmalı insanlarla ilgilenen genç kadın,

Hepimiz birbirimizin kırık parçalarıyız. Güzel günler geride kaldı. Dünya, savaş sancıları içinde. Livia’nın pastoral yazı sona erdi. Vichy Fransa’sının Avignon’unda, günden güne çürüyen bir şatodaki Constance kocasını ve arkadaşlarını kaybetmesine, Nazi sempatizanı kız kardeşinin inatçı sapkınlığına rağmen dürüstlüğünü korumak için mücadele ediyor. Avignon Beşlisi’nin üçüncü kitabı olan, kralların ve papaların antik kenti Avignon’dan Doğu Akdeniz’in gizemli coğrafyasına uzanan Constance, savaşın ve

Özgürlüğün fazlası insanın başını döndürür – birdenbire karşınızda hiçliği görüverirsiniz. Hiçlik – kendi portreniz! İkinci Dünya Savaşı’nın şafağı. Avrupa, faşizmin ayak sesleriyle sarsılmakta. Serinin ilk kitabı Monsieur’nün sonlarında tanıştığımız Blanford, Oxford’daki arkadaşlarının harap haldeki şatosunu miras alan Hilary’nin yanına, Avignon’a gider. Orada iyi, zeki bir psikanalist olan Constance ve onun çekici, Nazi sempatizanı kız kardeşi Livia’yla tanışır ve ona vurulur. Durrell’ın “bir kay