Yöremiz tarihi ve doğal güzellikler bakımından son derece zengindir ve bu zenginliğin bilinmesi gerekir. Dağımız mitolojiye konu olmuş bir dağ olup adeta dağların kraliçesidir. Eteğindeki köylerimiz de bu kraliçenin boynunda dizili birer incidir. Köyümüz Çamlıbel bu incilerden birisidir. İşte biz bu inciyi tanıtmaya çalıştık. Tüm inciler teker teker tanıtılırsa kanımızca yöremiz daha detaylı ve derinden incelenmiş olur. Muhtar Mehmet Ali Kaya (1999-2009) Bana Muhtar Mehmet Ali Kaya bu çalışmayı teklif ettiğ

Aydan Selman ilk öykü kitabı Hafıza Ormanı’nda sizi kar küresinde geçen çocukluğuna, zaman tünelinden çıka gelen düşlerine götürüyor. Nepal’in gece yolcusu çiçek çocuklarından, Heybeliada’nın hanımeli kokan bahçelerine doğru… “Yoldan geçen arabaların sesi giderek azalmış, bir süredir etrafında gezinen köpekler bile derin uykuya dalmıştı. Ellerini kavuşturup, pardösünün kollarını uzatmaya çalıştı. Üşüyordu. Bir telefon sesi duydu. "Aha.. Tanıdım bekçinin telefonu çalıyor, neydi bu müzik? Çok hoş, naay nay na

"Halkı üretici yapmak için başat üretim aracı olan toprağı, feodal ağaların ve büyük toprak sahiplerinin tekelinden kurtarıp feodaliteyi ortadan kaldırmak, topraksız köylüyü-çiftçiyi topraklandırıp üretime katarak, kalkındırmak kurucu önderliğin öncelikli hedefidir. Atılması gereken en büyük ve en önemli adımların başında, köylerin feodal düzenini ve ağır geri kalmışlık düzeyini yıkıp, “modern ve kalkınmış bir köy” oluşturma çabası gelir. Köyü ve köylüyü eş zamanlı olarak aydınlatıp, üretime katarak kurtarm

“Esma oturduğu koltukta elinde mektupla öylece kalakaldı. Yatak odasına gitti, bugün bir şeylerin yeni olduğunu hemen anladı. Yatağı Gardenia çiçekleri ile bezenmişti. Ürperdi. Neydi tüm bunlar neler oluyordu. Okuduğu mektuplar her ne kadar anlamsız gelse de delirdiğini düşündü. Ve derin bir uykuya daldı. Gardenia çiçeklerinden kucağında bir demetle uyandı. Yanı başında yeni bir mektup, Ürperdi.” İdris Kenç ilk öykü kitabı Gardenia Çiçeği’nde okuru buram buram sevda kokan düşlerle buluşturuyor. Masumiyeti

Âşık Hasan Akburak ülkemizin yaşayan büyük ozanlarından birisidir. Kendisinin şiirlerinden çok şeyler öğrenmiş durumdayım. Yazdığı şiirlerinin bir kitap halinde yayınlanması ve bu kitaptan tüm canların faydalanması gerektiğini yıllardan beri savunmaktayım. Yayınlanan bu kitapta ozanımız Hasan Abinin şiirleri daha geniş bir kitleye ulaşacaktır. Gelecek kuşaklar Hasan Akburak adını bu kitaptan öğrenecekler. Onlar da bu şiirlerden kendilerine düşen nasiplerini alacaklar. Dilerim bu kitaptan sonra arkası gelir

Edebiyata, yazarlara, kitaplara, okurlara ve insanlara dair içlerinde bir şeyler barındıran ve biraz mizahi bazen duygusal kimi zaman hüzünlü az da rahatsızlık verici on dokuz öykü okurunu bekliyor. Fantastik bir yolculuğa çıkmak ister misin? Hadi o zaman! Öykü Var, Okursan...

Sevgili Profesör Freud, Soru şudur: insanlığı savaş tehlikesinden kurtarmanın bir yolu var mıdır? Sevgili Profesör Einstein, Oysa siz soruyu insanlığı savaş belasından korumak için neler yapılabilir şeklinde sorarak beni şaşırttınız. Devlet adamlarını ilgilendiren pratik bir sorun gibi görünen bir sorunla uğraşmada yetersiz olacağımı – neredeyse “olacağımızı” yazacaktım - düşünerek başlangıçta ürktüm. Fakat daha sonra sorunu bir doğabilimci ya da fizikçi olarak değil bir insan dostu olarak ortaya attığınızı

“O akşam rüyamda kendimi bir piyano tarlasında gördüm. Uçsuz bucaksız, yemyeşil bir tarlaydı burası. Her köşede ışıl ışıl parlayan piyanolar vardı. Birinden diğerine sevinçle, çığlıklar atarak koşup duruyor, piyanoları okşuyor, öpüyor, tuşlarına aşkla dokunuyordum. Birinde bir şarkı çalmaya başlayıp diğerinde devam ediyordum. Parmaklarım televizyondaki siyahlara bürünmüş adamlar ve kadınlar gibiydi, sanki dünyanın sonu gelecekmişçesine büyük bir hevesle ve heyecanla çalıyor da çalıyordum. Bazı piyanolar ben

Tek sahip olduğum bir düello ve bu düello da bir yandan, ömrümün her anında, benim güçsüzlüğüme güçsüzlük katan ve umutsuzluğumu daha da derinleştiren sahte teselliler ve diğer safta beni geçici bir özgürleşmeye kavuşturan hakiki tesellilerdır. Belki de şöyle demeliyim: tek gerçek teselli, tek çünkü gerçekte benim için bir tek hakiki teselli mevcut, o da bana özgü bir insan olduğum telkinini veren, parçalanamaz, bütünlüklü bir birey olmamı onaylayan ve kendi sınırlarıma sahip ve o sınırlar içerisinde hâki

her zerrem bir mercek gibi seni içimde büyütüyor seni yıkarken ıslanıyor tenim teninde kaybolmak yağmurda ıslanmak gibidir. sana doymak ölüm. gecem sokulduğumda sana doyumsuz arzuların girdabına kapılıyorum sularına kapılır en sert rüya kıpırdanmalarım. rüyalarına sızarım gecem yağmurlarıyla yıkarım seni benle parlarsın bu gece başlasın

Sesine doğru yürüdüğüm bir orkestra var gökyüzünde usulca sarıyor körfez sabahını Gözleri rüyalı bir petunyanın yaz şenliği savrulan eteğinden ırmağına giriyorum usulca Dudağının kenarında bordo şarabın sıcaklığı, omuzları ay altında eflatun sulardan geliyor kayıp dünyamın göz masalı

Toplumumuzda halk şiiri geleneği genellikle Alevi kesimde yaşar. Ozanlar haklının yanında durup, haksızlığa karşı çıkarlar. Ozanlarımız ve şiirleri toplumumuzun belleği, tarihi ve pusulasıdır. Yolumuzu onların şiirleri aydınlatmaktadır. Onların kalemleri yanlış yazmaz. Satılmamışlardır. Onlar da biliyorlardı ki halkın süzgeci satılmış' ve satılmamışı çok iyi ayırmaktadır. Ben de nacizane olarak bu büyük ozanların şiirlerinden etkilenip şiir yazmaya başladım. Değişik olaylardan duygulanarak hece vezniyle şii

Batıda ıssız bir ormanda Bill ve Henry adında iki insan yaşam savaşı veriyordur. Yanlarında zengin bir adamın cesedinin bulunduğu bir tabut vardır. Kızaklarını 6 köpek çekiyordur. Gece olunca Şişko ve diğer köpekler aç kurtlara yem olmaya başlar. Kurt sürüsünden dişi olanı bu köpeklerin dikkatini çekiyor, onları tuzağa düşürüyordur. Bill bu kaybolmalara daha fazla dayanamayıp kurt sürüsünü öldürmek için ormanın derinlerine gider ama başarısız olur ve orada can verir. Henry kendini korumak için ateş yakar v

Şair-yazar Bülent Güldal’ın yaşamının yarısına yakın bir süredir yaşadığı ve ait olduğu Kuzey Ege kültürü ve tarihine bakışının yazınsal ürünleri olan Edremit Yazıları’ndan oluşuyor ZEYTİN DİKECEKSİN. Büyük şairin “Yaşamaya Dair” şiirindeki o unutulmaz beş dizeye saygıyla: * Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı, Yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin, Hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil, Ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için, Yaşamak, yani ağır bastığından.

Erzurum’dan çıkarak yola düşen iki genç aşığın ve peşindeki tehlikeli aile eşrafının romanını yazan İstanbullu yazar, karısının da yazdıklarına müdahale etmesiyle kendini anlamsız, saçma, komik, eğlenceli, bir o kadar da tehlikeli maceranın içinde bulur. Yolculuk; birbirini seven iki gencin her şeye rağmen, ölüme meydan okuyarak yola çıkmasının hikâyesi. Yolculuk; böylesi anlamsız bir savaşta ayakta kalanların hikâyesi. Yolculuk; bir başkaldırı, bir özeleştiri, bir geçiş, varoluş sekmelerinin sıra dışı anla

“Yeşillenmiş parklarını, çam ağaçlarını, çınarlarını, ıhlamurlarını, pürtelaş insanların artık kullanmadıkları eski tencerelerinde, göstermelik yoğurt kaplarında, göstermelik salça yahut nebati yağ kutularında yetiştirdikleri mis kokulu fesleğenleri, hanımellerini, genel karamsarlığını, hödüklüğünü, yıkılmaya mahkûm binalarını, telle çevrili özel arazilerini, muhatapsız haykırışlarını falan iyi bildiğim bu çevreden birileri, ne bileyim huyları olduğu üzere canlı cenaze misali sana yanaşır ve yapay bir coşku

Türk kültürlerinin bilinmeyen köklerine açılan bir kapı; yazar, eğitimci ve tarihçi Sinan Kahyaoğlu’nun Türk Kültür Tarihinin Bilinmeyen Kökleri: SARIKIZ kitabı. Yazılışından yıllar sonra yeniden ele alınarak ilk basımı yapılan bu değerli eser, Kuzey Ege ve Edremit Körfezi yöresinden tüm Türk tarihine ve kültürüne ilginç olduğu kadar şaşırtıcı ayrıntı ve yaklaşımlarla da yeni bir katkı sunuyor. Türklerin Tarih Sahnesine Çıkışı, Türk Kozmogonisi ve Mukaddes Kaz, Tahtacılarda Kazayağı Motifi, Türk Kültürü ile